24. GRUDNIA

ŚWIĘTA IRMA.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Irma, albo Irmina córką była Św. Dagoberta, króla Austrazji (dziś Francja). Wychowana poczciwie, jaśniała nie tylko urodą, ale i rozlicznymi cnotami. Rodzice zaręczyli ją z bogatym hrabią, Hermanem. Kilka dni przed ślubem zmarł nagle Herman. Wypadek ten przeraził tak księżniczkę Irmę, że postanowiła porzucić świat, i w samotności żyć wyłącznie dla Pana Boga. Usunęła się na puszczę, gdzie modliła się, umartwiała i rozmyślała o marnościach ludzkich zamysłów na świecie i o śmierci. Oświecona, aby pracować nie tylko nad zbawieniem własnej duszy, ale także nad dobrem duchowym i cielesnym swych bliźnich, uprosiła ojca, aby za jej posag zbudował żeński klasztor i szpital w Trewirze. Przychylił się ojciec do prośby córki, i zbudował w Trewirze kościół, klasztor i szpital. Przełożoną klasztoru została Irma. Kierowała podległymi sobie siostrami nie tyle rozkazem, ile przykładem. Nigdy zaś nie rozkazywała wprost, ale prosiła, czyby siostra nie dokonała tej roboty, do której uważała ją za odpowiednią. W ten sposób prowadziła siostry do coraz większego postępu w doskonałości zakonnej. – Gdy zawleczono zarazę ze szpitala do klasztoru, i wiele sióstr umierało, Święta Irma zaprosiła Św. Willibroda, apostoła Fryzów, aby ratował klasztor i miasto od zarazy. Ten przybywszy do Trewiru modlitwą swoją odwrócił klęskę od miasta i klasztoru. Zaraza wygasła nagle.

Po śmierci rodziców odziedziczywszy znaczny majątek, obróciła go na budowę kościołów, klasztorów i szpitali. Im dalej posuwała się w lata, tym więcej się umartwiała i postami trapiła, tym dłużej przebywała na modlitwie i rozmyślaniu. Zmarła 24 grudnia 715 r. Pan Bóg wsławił grób jej licznymi cudami.

Punkty do rozmyślania.

Wszelki, który porzuci dom, ojca, braci, syny, dla imienia mego stokroć weźmie i żywot wieczny odzierży. (Mat. 19). Oto nagroda dla tych, którzy idą za Panem Jezusem!

Najpierw umierają dla świata, ale „żywot ich skryty jest z Chrystusem w Bogu” (Kolos. 3.) cichy, spokojny, wolny od burz światowych. – Dalej Pan Bóg Najwyższe Dobro jest ich „zapłatą zbytnie wielką” (Rodz. 15), tu za życia na ziemi, a po śmierci w Niebie.

Wreszcie odszczególnieni będą w Niebie z pośród innych.

„Wy, którzyście poszli za Mną, będziecie siedzieć na dwunastu stolicach, sądząc 12 pokoleń Izraela” (Mat. 19.)

Modlitwa.

Boże, Któryś Błogosławioną Irmę do Chwały Świętych Twoich wyniósł, spraw łaskawie, abyśmy dziś święto jej obchodząc, umartwienie jej i miłosierdzie względem bliźnich naśladowali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 © salveregina.pl 2022