23. GRUDNIA
ŚWIĘTE WIKTORIA I ANATOLIA.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Za panowania Decjusza żyły w Rzymie dwie urodziwe siostry Chrześcijanki: Wiktoria i Anatolia. Rodzice przyobiecali rękę Wiktorii Eugeniuszowi, a Anatolii Tytusowi, bogatym poganom. Anatolia nie chciała jednak wchodzić w związki małżeńskie. Namawiała ją do tego Wiktoria, opierając się na tym, że wielu Świętych żyło w stanie małżeńskim, a Chrystus Pan małżeński ustanowił Sakrament. Wtedy Anatolia pouczyła siostrę, że dziewictwo większą ma zasługę przed Panem Bogiem, aniżeli małżeństwo, a dziewice tylko chodzą za Barankiem w Niebie, gdziekolwiek idzie. Przekonana tymi słowy, ślubowała Wiktoria dziewictwo Chrystusowi Panu. Kiedy Tytus widział, że niczym nie potrafi nakłonić Anatolii do małżeństwa, oskarżył ją przed cesarzem, że jest Chrześcijanką. Stawiona przed sądem, gdy nie chciała wyrzec się Chrystusa Pana i złożyć ofiary bałwanom, została ściętą 9 lipca 285r. Także Eugeniusz nie mogąc nakłonić Wiktorii do małżeństwa, oskarżył ją, że jest Chrześcijanką. Cesarz dał ją w moc jego. Skrępowaną wywiózł z Rzymu na wieś, i uwięził ją w swym zamku. Gdy namową nie mógł pozyskać jej serca, ani groźbą nie zmusił do małżeństwa, począł ją nielitościwie dręczyć i prześladować. Ciężkim był żywot Wiktorii. Eugeniusz wymyślał najpotworniejsze męczarnie, najdotkliwsze tortury, aby złamać nimi wytrwałość dziewicy Chrześcijanki i zmusić do porzucenia prawdziwej Wiary. Daremne były jednak wszelkie jego pomysły.
Znosiła cierpliwie wszelkie udręczenia świątobliwa panienka, a otoczenie swoje pouczała o wyższości Religii Chrześcijańskiej nad pogańską. Wiele dusz pozyskała Chrystusowi Panu, i przygotowała do godnego przyjęcia Chrztu Świętego. Widząc Eugeniusz, że wszelkie jego wysiłki są daremne, sprowadził z Rzymu kata, który Wiktorię przebił mieczem 23 grudnia 285r.
Punkty do rozmyślania.
Łaska Boża pomału robi ludzi Świętymi. Szaweł powoli zmienił się w Pawła, podobnie i Wiktoria powoli wzniosła się do wielkiej doskonałości.
Kościół nie jest zgromadzeniem Aniołów, lecz ludzi, którzy współdziałając z Łaską, walczą, z ułomnościami i niedoskonałościami, tak długo, aż je zwyciężą, i zdobędą wieniec nagrody.
Święci w niedoskonałości ludzkiej natury znajdowali bodziec do tym większej pracy nad własnym uświęceniem.
Czy i ty czynisz podobnie?
Modlitwa.
Boże, Który napełniłeś płeć słabą zwycięską siłą w męczeństwie, dozwól łaskawie, abyśmy za przyczyną Świętych Wiktorii i Anatolii godne owoce pokuty czynami wyrażali, i do przystani wiecznego zbawienia dojść mogli. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2022