Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Patrz na Maryę ofiarującą Panu w świątyni Dzieciątko Jezus;
i na Dziecię Jezusa ofiarującego Samego Siebie przez Ręce Maryi.

II. Proś o ducha wielkoduszności i poświęcenia.

I. Punkt.

Co uczyniła dzisiaj dla nas Marya?

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Marya dała nam przedziwny wzór pokory i posłuszeństwa, poddając się, chociaż do tego wcale obowiązaną nie była, prawu oczyszczenia i zezwalając na to, by Ją miano za zwykłą kobietę — nie za Pannę bez skazy! Ale nieskończenie większe jeszcze uwielbienie i miłość należy się od nas Maryi. Oto dzisiaj złożyła Ona ofiarę nad wszelkie pojęcie wielką i bohaterską, ofiarując Bogu Ojcu… jedyny przedmiot Swej tkliwej miłości, Swego Pana Jezusa… by stał się ofiarą błagalną za grzechy nasze, ceną naszego odkupienia! Złożyła wprawdzie, tak jak i inne matki, pięć syklów jako okup za swe Boskie Dziecię, i Dziecię zostało Jej oddane. Lecz po co oddane? By je żywiła i pielęgnowała, jako ofiarę, którą się chowa na zabicie!

ZASTOSOWANIE. Jakiż to widok mamy przed oczyma! Miłością Chwały Bożej i zbawienia dusz zwycięża Marya tkliwą Miłość Macierzyńską! Niestety! jakże dalecy jesteśmy od podobnego zaparcia samych siebie, od takiej gorącej Miłości Pana Boga i bliźniego; my, którzy więcej dbamy o nasze własne sprawy, jak o sprawy Chwały Bożej i dusz naszej opiece może nawet wyłącznie powierzonych; my, którzy pod tysiącznymi pozorami uchylamy się od wypełnienia obowiązków naszych, od kilku małych ofiar i poświęceń! Usiłujmy wyjść ze siebie, wznieść się ponad samych siebie, ponad to biedne ja i stać się godniejszymi naszej Matki.

UCZUCIA [**]. Proś nieustannie Maryę, by ci wyjednała ducha wielkoduszności i poświęcenia.

POSTANOWIENIE [***]. Za przykładem Maryi złóż dzisiaj Panu Bogu, jaką ofiarę, przykrą dla natury, lecz Jemu przyjemną.

II. Punkt.

Co dla nas Dziecię Jezus dzisiaj uczynił?

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pan Jezus, jako mała Dziecina 40 dniowa, lecz posiadająca w całej pełni używanie rozumu, ofiarował się przez Ręce Maryi Swemu Ojcu Niebieskiemu, aby stał się okupem rodzaju ludzkiego, jęczącego pod jarzmem szatana, ofiarą błagalną za zniewagi Panu Bogu grzechami naszymi wyrządzone, — aby przez ofiarę krwi swojej zmazał grzechy świata całego. Bóg Ojciec przyjął tę ofiarę jedynie godną Siebie i od tej chwili rozpoczęło się to długie 33 lat trwające męczeństwo Pana Jezusowe, które się skończyło dopiero z ostatnim tchnieniem Jego na krzyżu!

ZASTOSOWANIE. Od żłóbka aż do Kalwarii było Życie Boskiego Zbawiciela, tego wzoru twojego, ciągłą i nieustanną Ofiarą Samego Siebie, dla Chwały Boga Ojca Niebieskiego i zbawienia duszy twojej — całe życie pełne ofiar, zakończone poświęceniem Samego Siebie! — Oto wzór życia każdego dobrego Chrześcijanina: nie zadawalając się wiernym wypełnianiem wszystkich swoich obowiązków, oddaje on się oprócz tego dziełom miłosierdzia i żarliwości chrześcijańskiej; ujmuje sobie, by tylko przynieść pomoc biednym, opuszczonym dzieciom lub starcom bez wsparcia, by przyczynić się do ozdobienia świątyni i rozszerzenia Wiary wśród niewiernych; składa na ofiarę nie tylko złoto, ale i Siebie Samego: pomnaża się niejako — jest wszędzie w tej chwili, gdy potrzeba wypełnić jaki dobry uczynek, osuszyć łzy, wesprzeć kogo w niedoli, nieszczęsne i błędne owieczki przyprowadzić do owczarni. Czy zbliżasz się, a przynajmniej czy starasz się zbliżyć do tej wielkodusznej doskonałości chrześcijańskiej?

UCZUCIA. Gorące pragnienie tej doskonałości.

POSTANOWIENIE. Ofiaruj dzisiaj Panu Jezusowi przy Komunii Świętej kilka wielkodusznych postanowień.

III. Punkt.

Co my powinniśmy czynić dzisiaj dla Pana Jezusa i Maryi.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Powinniśmy, o ile to jest w naszej mocy, odwdzięczyć się Panu Jezusowi i Maryi za Miłość, jaką nam okazali. Powinniśmy także pójść do świątyni, aby się stawić Panu i w chwili święcenia i ofiarowania świec, ofiarować samych siebie całkowicie, bez podziału, z gorącą żądzą spalenia się w ogniu Miłości Bożej na Ołtarzu utworzonym z Rąk Pana Jezusa i Maryi.

ZASTOSOWANIE. Wszystkie zdarzenia, które ci dzisiejsze święto przypomina, przyczyniają się do ożywienia twojej żarliwości, do udzielenia ci nowej gorliwości w Służbie Bożej, w wypełnianiu obowiązków i w zaparciu samego siebie dla miłości bliźniego. I ta okoliczność, że wczoraj właśnie rozpoczął się nowy miesiąc, powinna cię także pobudzać do nowej żarliwości. Oto już drugi miesiąc roku bieżącego — staraj się zrobić w nim więcej dobrego, jak w poprzednim, by tym sposobem wynagrodzić to, coś dotychczas uczynić był zaniedbał.

ROZMOWA DUSZY [****] z Przenajświętszą Dziewicą. Dziękuj Jej za wszystko, co w tym dniu dla ciebie uczyniła. Proś Ją, by tak, jak ofiarowała Pana Jezusa, i ciebie też ofiarowała Ojcu Niebieskiemu i by ci pomogła w wypełnieniu dobrych postanowień, które w dzisiejszym rozmyślaniu powziąłeś.

Zachęcamy:

1. do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej.
2. do uczczenia Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny: NABOŻEŃSTWO NA DZIEŃ OCZYSZCZENIA NMP

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

© salveregina.pl 2023