Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
Uwierzył sam i wszystek dom jego. — Jan 4, 53.
PRZYGOTOWANIE. — Nie jest wzbronione, abyśmy w przeciwnościach prosili Pana Boga o uwolnienie od nich; jednakże jest rzeczą konieczną, abyśmy zgadzali się z Jego Świętą Wolą. Bądźmy przekonani, iż Pan Bóg nie zsyła nam krzyżów dla naszej zguby, lecz dla naszego dobra, aby Swych Łask nam użyczyć. Przypatrzmy się temu urzędnikowi królewskiemu, o którym mówi Ewangelia. Może by nigdy o tym nie pomyślał, by stać się uczniem Pana Jezusa, lecz Pan pociągnął go do Siebie przez chorobę syna i udzielił jemu i całej rodzinie najcenniejszego Swego Daru — Wiary.
I. — Św. Jan opowiada, iż pewien urzędnik królewski przyszedł do Pana Jezusa i prosił Go, aby wstąpił do jego domu i uzdrowił mu umierającego syna. Pan Jezus rzekł do stroskanego ojca: „Idź, syn twój żyje“. Ów urzędnik pełen ufności zaraz powrócił do swego domu i od sług się dowiedział, że gorączka opuściła chorego o tej samej godzinie, kiedy Pan Jezus doń powiedział: „Idź, syn twój żyje“. — „I uwierzył sam i wszystek dom jego“.
W tym zdarzeniu, o którym opowiada Ewangelia, podziwiamy pełne Miłości zrządzenie Opatrzności Bożej, która „dosięga mocą od końca aż do końca i urządza wszystko z łagodnością”. Ów urzędnik nigdy by o tym nie pomyślał, by stać się uczniem Pana Jezusa, lecz Pan pociągnął go do Siebie przez chorobę syna. I udzielił jemu i całej jego rodzinie największego Swego Daru, tj. Wiary. — Nasze dobro również Pan Bóg ma na celu, gdy zsyła na nas różne cierpienia, szczególniej zaś, choroby.
Zsyła je na nas w pierwszym rzędzie, aby poprawić nas z jakich przewinień, gdyż według Św. Hieronima, „jak brud ciała omywa się przy pomocy mydła, tak dusze oczyszczają się przez choroby i przeciwności”. — Zsyła je również, aby nas w cnocie umocnić; chce przez nie okazać nam naszą słabość, uleczyć nas z próżności, oderwać od ziemskich przywiązać. — Co więcej, choroby, osłabiając siły ciała, tłumią zachcianki tego naszego największego wroga; przypominają nam one również, iż ziemia jest dla nas miejscem wygnania, sprawiają, że prowadzimy życie godne Chrześcijanina i jesteśmy przygotowani do wielkiej podróży do wieczności. To też Eklezjastyk powiada: „Ciężka choroba trzeźwą czyni duszę”.
II. — Bądźmy więc przekonani, że Pan Bóg nie zsyła nam krzyżów, by nas zgubić, lecz dla naszego dobra. Toteż, gdy Pan Bóg ześle na nas chorobę lub jaką inną przeciwność, zaraz zbadajmy swe sumienie i wyznając, że zasłużyliśmy na ten krzyż, a nawet na większy, upokorzmy się przed Panem Bogiem i mówmy wraz z Dobrym Łotrem: „Godną zapłatę za uczynki odnosimy”. — Nie czekając, aż inni do tego nas poczną zachęcać, przyjmijmy Sakramenty Święte; pamiętajmy na słowa Pisma Świętego, iż w chorobie najpierw należy się uciekać do Lekarza duszy, aby od win nas uwolnił, a następnie do lekarza ciała, aby nas uleczył.
Nie jest wzbronione, abyśmy, jak ów urzędnik królewski, prosili Pana Boga o uwolnienie nas od cierpień; jeśli jednak Pan Bóg cię w nich pozostawia, mów za Panem Jezusem, Który bardziej niż ty udręczony, powtarzał w Ogrójcu: „Ojcze Mój, jeśli nie może ten kielich odejść, jedno, abym go pił: niech się dzieje Wola Twoja”. Tymczasem zaś pocieszaj się nadzieją Nieba, które jest dobrem tak wielkim, że wszelkie wysiłki są małe, gdy idzie o jego pozyskanie.
Uważam za pewne, powiedział Apostoł, iż utrapienia czasu niniejszego nie są godne przyszłej Chwały, która się w nas objawi. Albowiem teraźniejsze nasze utrapienie, chwilowe i lekkie, nazbyt wielką gotuje nam wagę Chwały Wiekuistej.
Modlitwa.
Mój Jezu, dziękuję Ci za światło, jakiego mi teraz użyczasz. Żałuję nade wszystko za zniewagi, jakie Ci wyrządziłem i na przyszłość chcę zawsze we wszystkim zgadzać się z Twą Najświętszą Wolą. — W Miłosierdziu Twym, Panie, udziel mi przebaczenia i pokoju, abym oczyszczony ze wszystkich win swoich, mógł Ci służyć sercem spokojnym przez resztę dni życia. — Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem. Amen. (* IV, 197)
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 15
- poznania Nauki Św. Teresy od Jezusa z Avila o duszach w Czyśćcu: Św. Teresa z Avila o duszach w Czyśćcu.
- uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Teresy od Jezusa z Avila: Nabożeństwo do Św. Teresy.
© salveregina.pl 2023