Szczęśliwy, kto Pana Boga tylko pragnie

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

UWAGA!

W poniedziałek Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście.

Ratuj dusze konające

Ratuj dusze czyśćcowe

„Błogosławieni ubodzy duchem, albowiem ich jest Królestwo Niebieskie” — (Mat. 5, 3).

PRZYGOTOWANIE. — Bądźmy przekonani, iż jedynie Pan Bóg może nas zadowolić; lecz zadowoli On zupełnie jedynie tych, którzy są ubodzy w duchu, tj. nie mają pragnień ziemskich i Pana Boga pragną jedynie. Jeśli więc chcemy znaleźć szczęście prawdziwe, wyzbądźmy się wszelkich ziemskich przywiązań, oddajmy się Panu Bogu bez zastrzeżeń i często powtarzajmy: Panie, rozporządzaj mną i wszystkim, co posiadam, jak Ci się podoba; pragnę jedynie spełnienia Woli Twojej.

I. — Ubogimi w duchu są ci, którzy nie mają pragnień ziemskich i Pana Boga pragną jedynie. Są oni ubodzy pragnieniem, lecz nie w rzeczywistości, gdyż żyją zadowoleni już na tej ziemi. Toteż Pan Jezus o nich powiada: albowiem ich jest Królestwo Niebieskie; już teraz są bogaci w dobra duchowe, jakie otrzymują od Pana Boga; choć więc są ubodzy w dobra doczesne, są zadowoleni ze swego stanu. Różnią się od bogatych w pragnienia ziemskie, którzy w tym życiu pomimo bogactw, jakie posiadają, są zawsze ubodzy i żyją niezadowoleni. — Pan Jezus, jak pisze Apostoł, chciał być ubogim, aby nas nauczyć swym przykładem pogardy dóbr ziemskich i ubogacić nas przez to w dobra niebiańskie, które są bez porównania cenniejsze i do tego wieczne. — Sam Pan Jezus powiedział, iż kto przywiązuje się do czegokolwiek na tej ziemi, nie może być prawdziwym Jego naśladowcą.

Bądźmy przekonani, iż jedynie Pan Bóg może nas zadowolić, lecz tylko te dusze zupełnie On zadowoli, które z całego serca Go kochają. Czyż zresztą Miłość Boża może znaleźć dla siebie miejsce w sercu pełnym ziemi? Wiele dusz narzeka, iż w rozmyślaniach, Komuniach Świętych i w innych praktykach pobożnych nie znajdują Pana Boga. Św. Teresa mówi do nich: Oderwij serce od stworzeń, a znajdziesz Boga. Wyzbądźmy się więc wszelkich przywiązań do rzeczy ziemskich, szczególniej zaś do swej woli; oddajmy ją całkowicie Panu Bogu bez zastrzeżeń i mówmy do Niego: Panie, rozporządzaj mną i wszystkim, co posiadam, jak Ci się podoba; pragnę tylko spełnienia Woli Twojej i wiem, że to, czego Ty chcesz, jest dla mnie najlepsze. Spraw, bym zawsze Cię kochał i nic innego nie pragnę.

II. — Jedynym środkiem do oderwania się od stworzeń jest nabycie wielkiej miłości Pana Boga.

Jeśli Miłość Boża nie zapanuje nad całą wolą naszą, nigdy nie staniemy się świętymi. Środkiem do pozyskania takiej Miłości Bożej, opanowującej naszą wolę, jest święta modlitwa. Prośmy więc zawsze Pana Boga, aby nam udzielił Swej Miłości, byśmy przez to oderwali się od wszelkich rzeczy stworzonych.

Miłość Boża to “rabuś”, który w sposób święty pozbawia nas wszelkich ziemskich przywiązań, a jako nie ma siły, która by śmierci oprzeć się mogła, tak też nie ma nic tak trudnego do spełnienia, czego by z pomocą Miłości Bożej nie można było wykonać. Miłość zwycięża wszystko. Święci Męczennicy dzięki Miłości Bożej zwyciężyli najstraszliwsze katusze; najboleśniejsze rodzaje śmierci nie zdołały ich przełamać.

Jeśli jednak dusza nie odda się całkowicie Panu Bogu, grozi jej niebezpieczeństwo, iż Go opuści i zgubi się; kto zaś przeciwnie — całkowicie odda się Panu Bogu, może być spokojny, iż Go już nie opuści.

Pan Bóg jest wdzięczny względem tych, którzy oddają się Mu bez zastrzeżeń i wiernie dotrzymuje danych im Obietnic. Czemuż więc ci, którzy przedtem święcie żyli, nieraz tak upadali, iż małą zostawiali światu nadzieję co do swego zbawienia? Dlaczego? Dlatego, odpowiadam, iż nie oddali się całkowicie Panu Bogu, a ich upadek tego właśnie dowodzi.

Modlitwa.

Mój Boże i mój prawdziwy Miłośniku, nie pozwól, by dusza moja dlatego stworzona, by Cię kochała, miłowała jeszcze coś innego poza Tobą i nie należała całkowicie do Ciebie, pomimo iż ją kupiłeś ceną Krwi Twojej. Jezu mój, czyż możliwe, abym poznawszy jak bardzo mnie miłujesz, kochał coś jeszcze oprócz Ciebie? Pociągaj mnie coraz bardziej w głębie Twego Serca, spraw, abym o wszystkim zapomniał i nic innego nie szukał, nie pragnął, jak tylko Twej Miłości. Mój Jezu, w Tobie ufność pokładam. Maryo, Matko Boża, Tyś Nadzieją moją. Oderwij mnie od przywiązania do wszystkiego, co nie jest Bogiem; spraw, aby On stał się jedynym przedmiotem mej miłości i wiecznego mego szczęścia. Amen. (II, 304)

Zachęcamy do: