Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

 

 

I. Słyszę w duchu Proroka Izajasza wołającego: Gotujcie Drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki Boga naszego (Tamże, Rozdz. XL).

II. Proś o Łaskę przezwyciężenia trzech głów­nych przeszkód w dobrem odprawieniu tej Nowenny.

 

 

I. Punkt.

Obojętna niedbałość.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Nic gorzej nie usposabia dobro­czyńcy przeciw tym, których sobie chce zobo­wiązać, jak ich obojętność względem niego. Przy­kład najlepiej wykaże: Pewien ojciec ma sze­ścioro dzieci; zbliżają się jego imieniny. Pięcioro starszych dzieci okazuje w całym swym postępo­waniu, że ich to nic bynajmniej nie obchodzi, ograniczają się na tym, że w sam dzień imienin złożą ojcu swoje życzenia i zasiądą z nim do wspólnej uczty. Przeciwnie szóste, najmłodsze dziecię, nie szczędzi starań ni trudów, aby dzień imienin najukochańszego ojca obchodzić z naj­większą świetnością i okazałością na jaką tylko zdobyć się może; przygotowuje się nań od bar­dzo dawna. Ojciec wszystko to dobrze uważał; któż, sądzisz, otrzyma jego szczególne względy? Bez wątpienia najmłodsze z dzieci, z wyklucze­niem innych. Brał-żebyś to za złe?

Powód, dla którego tylu Chrześcijan nie otrzy­muje w wielkim Dniu Bożego Narodzenia żadnej nadzwyczajnej Łaski, jest dla wszystkich widocz­nym… są oni, jak owe nieczule dzieci, obojętni i niedbali. Wyciągnij stąd praktyczne wnioski.

UCZUCIA [**]. Opłakuj obojętność i oburzające niedbalstwo tylu Chrześcijan; proś Pana Jezusa, aby zmiłował się nad ich zaślepieniem, a tobie dopo­mógł wyrugować z serca to wszystko, co tchnie oziębłością.

POSTANOWIENIE [***]. Bardzo wiernie wykonywaj dziś to wszystko, co postanowiłeś czynić, raczej przyczyniając aniżeli co ujmu­jąc z tego.

 

 

II. Punkt.

Roztargnienie umysłu.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Drugą przeszkodą, która zwy­czajnie jest źródłem pierwszej, to roztargnienie umysłu. Wśród wrzawy świata, wśród tysiąca i jednej z codziennych nowin, wśród natłoku najrozmaitszych zajęć i kłopotów gospodarskich, kupieckich, publicznych, umysł człowieka, bardzo trudno zatrzymuje się nad rzeczami Wiary, nad sprawą swej duszy i nad tym, czego wymagają od niego wielkie uroczystości roku, mianowicie uroczystość Bożego Narodzenia. Oto nieszczęście większej połowy ludzi! Niestety! słusznie lękać się można, aby wielu z nich, opuszczając ten wir światowych zajęć, nie opuściło go na to tylko, aby przejść w nieszczęśliwą wieczność!

ZASTOSOWANIE. Dziękuj Panu Bogu, żeś lepiej zro­zumiał twoje własne dobro! Żeś znalazł w ćwi­czeniach pobożnych, w medytacjach zwłaszcza i czytaniach duchownych obronę i opór przeciw roztargnieniu zajęć świata. Nie bądźże jednak i ty bez obawy o siebie. Miej się na ostrożności: patrz, gdzie i kiedy najbardziej podlegasz roz­targnieniu, aby tego więcej nie było, szczególniej w czasie tej Nowenny.

UCZUCIA. Proś o potrzebną siłę, byś złamał wszystkie przeszkody w przyjęciu Łask, przygo­towanych dla ciebie w uroczystość Narodzenia Bożego.

POSTANOWIENIE. Staraj się przepędzić dzisiej­szy dzień i następne w wielkim skupieniu ducha.

 

 

III. Punkt.

Niestałość.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Trzecią przeszkodą do uzyska­nia owocu tej Nowenny jest wrodzona niestałość nasza; owa lekkość umysłu, owa ruchliwość nie­słychana naszej woli, która sprawia, iż rozpoczy­namy bardzo wiele dobrych rzeczy, a mało koń­czymy; iż ciągle zmieniamy nasze dobre posta­nowienia albo porzucamy je prawie w tej samej chwili, gdyśmy je uczynili. Czyliż nie mówi nam własne doświadczenie, że w miarę jak oddalamy się od dnia pierwszego Nowenny, w miarę tego z mniejszą dokładnością wykonywamy przedsię­wzięte ćwiczenia, że opuszczamy je od czasu do czasu, a nawet całkiem tracimy z oczu?

ZASTOSOWANIE. Smutne to doświadczenie niechże będzie zbawienną dla ciebie nauką, niech będzie w czasie tej nowenny jakby głosem zawsze wo­łającym, który by w każdej chwili przypominał ci twoją wrodzoną niestałość, ostrzegał cię przed nią, pobudzał i zachował aż do jej dnia osta­tniego w jednakowej gorliwości. W tym celu na­śladuj przykład tych pobożnych osób, które, zbli­żając się do końca Nowenny, zawsze przydają coś jeszcze do tego, co w pierwszym dniu czy­nić postanowiły.

ROZMOWA DUSZY [****] z Przedziwną Matką Boga Zbawiciela. Proś Ją, by ci wyjednała cząstkę tych wielkich i pobożnych uczuć, które Ją przepełniały w ostatnich dniach przed Narodzeniem Boskiego Syneczka Swego.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
  2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
  3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 18
  4. Nowenna na cześć Bożego Narodzenia na pamiątkę oczekiwania Najświętszego Dzieciątka Jezus –Dzień trzeci.
  5. Nowenna do Najświętszej Maryi Panny przez 9 dni oczekiwania porodzenia Zbawiciela świata przed Narodzeniem Jego – dzień 3

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Powiązane: