Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. I., 1965r.
Rozmyślanie.
KRÓLOWA APOSTOŁÓW.
W kościółku Matki Boskiej Anielskiej otrzymał Franciszek wezwanie do apostolstwa. Brewiarz mówi, że ,,stał się heroldem Wielkiego Króla pod szczęśliwym znakiem Bogarodzicy”. Z Porcjunkuli wyruszał z braćmi na pierwsze wędrówki apostolskie, do niej wracali niby do swej stałej kwatery. Brewiarz wyraża pięknie tę myśl w następujących słowach: ,,Pod ochroną tej wzniosłej świątyni zbiera braci i rozsyła ich jako wojsko Chrystusowe, by staczali święte boje”. Jeśli wzywamy Maryi jako Królowej Apostołów, to apostoł w szacie franciszkańskiej czyni to szczególnie serdecznie.
1. Marya wzorem apostoła.
Czy to nie dziwnie brzmi: Marya – wzór Apostoła? Jest przecież Marya niewiastą cichą, Niewiastą Wielkiego Milczenia. Tak mało słów słyszymy z Jej ust. A jednak z tym rozmodlonym milczeniem jest Marya najpiękniejszym wzorem apostolstwa franciszkańskiego.
Jeden ze współczesnych pisarzy zauważył trafnie, że w niczyim sercu święte milczenie Boże nie umiało tak przybrać postaci słowa jak w sercu Maryi: kiedy Ona otwiera usta, mówi zawsze w Duchu Świętym” (zob. Josef Weiger: ,,Maria, die Mutter d. Glaubens”. Würzburg 1940). W dwóch miejscach Pismo Święte wyraża się o Maryi, że ,,przechowywała te słowa i rozważała w Sercu Swoim” (Łk 2, 19 i 51). To był właśnie rys charakterystyczny Maryi: wielkie sprawy Boże, w które była wtajemniczona jak nikt inny, rozważać, w modlitewnej zadumie przemyślać, by je potem, skoro Duch Święty zechce innym objawiać. Tak otwiera swe usta w domu Zachariasza, by wyśpiewać Magnificat i ukazać nam bardzo szerokie horyzonty w Bożych dziejach świata i własnej duszy. W ten sam sposób opowiadała pewnie o dziecięctwie Jezusa Mateuszowi i Łukaszowi, dwom Ewangelistom Dziecięctwa. Niejedno zdarzenie z Życia Pana Jezusa, niejedną Tajemnicę Jego Życia i Męki musiała wytłumaczyć Apostołom. Bo Ona te zdarzenia i tajemnice zachowała i rozważała w Sercu Swoim, życie Jej zresztą było najlepszym do nich komentarzem. Marya była również, po odejściu Pana Jezusa, żywym wzorem życia ewangelicznego.
A czy to wszystko nie jest wielkim a cichym apostolstwem, godnym Królowej Apostołów? I czy nie dlatego jest Ona świetlanym wzorem dla dzieci Św. Franciszka? Przecież tak właśnie pojmował apostolstwo Św. Franciszek: własną duszę oświecić i rozgrzać w modlitwie, by potem innym podawać światło i ciepło. Własnemu życiu nadać wygląd ewangeliczny, a będzie ono głośniej przepowiadać Chrystusa niż najwymowniejsze usta.
— Zastosowanie. Rozumiemy teraz, dlaczego Św. Franciszek zwoływał swe wojsko do Matki Boskiej Anielskiej: oto Ona miała ich uczyć apostolstwa franciszkańskiego. Uczmy się więc i my od Maryi, jak apostołować!
— Postanowienie. Myśleć często o przykładzie apostolskiego życia, jaki daje Marya.
2. Marya współpracuje z apostołem.
Gdyby chcieć w jednym słowie zamknąć cel Życia Maryi i wszystkich Jej starań, słowo to brzmiałoby: Chrystus. Kościół Święty śpiewa w prefacji o Matce Najświętszej: Ona jedynego Syna Twego poczęła Mocą Ducha Świętego, a zachowując nienaruszony blask Swojego Dziewictwa, światłość odwieczną zrodziła światu, Jezusa Chrystusa”. To było właśnie powołanie Maryi: za sprawą Ducha Świętego ukształtować ciało Barankowi Bożemu, który miał zgładzić grzechy świata. Tego Baranka Bożego otoczyć opieką i troską, żywić Go, pielęgnować, doprowadzić do ołtarza i wziąć udział w Jego Ofierze za grzechy świata. Ale na tym nie kończy się posłannictwo Maryi. Wniebowzięta nie przestaje się troszczyć o Chrystusa, pielęgnuje dalej poprzez wieki Chrystusa Pana w ludzkich sercach. Musi Mu ciągle szukać miejsca w duszach ludzkich jak ongiś w Betlejem. Musi Mu ciągle dawać życie jak w czasie pierwszego Bożego Narodzenia. Musi Go ciągle bronić przed zbrodniczą ręką Heroda, która się zawsze po Pana Jezusa wyciąga. Musi Go ciągle pielęgnować jak w Nazaret i ciągle Jego Krew przelaną na Krzyżu doprowadzać do dusz.
Czy to posłannictwo Maryi nie łączy się najściślej z zadaniem apostoła na ziemi? Przecież cała troska apostoła, zwłaszcza apostoła-kapłana, to troska o Chrystusa Pana na Ołtarzu i o Chrystusa Pana w ludzkim sercu. Sprawowanie Ofiary Mszy Świętej, szafarstwo Sakramentów, głoszenie Słowa Bożego i wszystkie zabiegi duszpasterskie zmierzają do tego, by Chrystus Pan żył w Tabernakulum i w ludzkim sercu. Dobry przykład, modlitwy i ofiary braci i sióstr służą również temu samemu celowi.
Istnieje więc między Maryą, a nami najściślejsza wspólnota dążeń i zainteresowań. Te wspólne zainteresowania powinny stworzyć również świętą wspólnotę pracy. Liczymy na pomoc i współpracę Maryi w naszej pracy apostolskiej. Przy tej współpracy nie trzeba się oczywiście obawiać jakichś zawiści, zazdrości, jak to się czasem zdarza, gdy dwóch apostołów razem pracuje: doświadczymy tylko najbardziej bezinteresownej i najwydatniejszej pomocy i zachęty. Sprawdzą się słowa Pisma Świętego, które Kościół lubi wkładać w usta Maryi: ,,Błogosławieni, którzy czuwają u drzwi moich… Kto mnie znajdzie, znajdzie życie i zaczerpnie zbawienie od Pana” (Przyp 8, 34-35).
— Zastosowanie. Oto jeszcze jeden powód, dla którego Św. Franciszek zwoływał swe szeregi do Porcjunkuli: ci pierwsi apostołowie franciszkańscy przychodzili do Matki po błogosławieństwo. Bogate dzieje tego apostolstwa świadczą, jak hojne było to błogosławieństwo. Te wszystkie wielkie rzeczy, jakich synowie Franciszka dokonali dla Chrystusa i Jego Królestwa, przeszły przez Jej Matczyne, błogosławiące ręce. I my bądźmy nadal apostołami franciszkańskimi pod sztandarem Królowej Apostołów!
— Postanowienie. Wszystkie nasze apostolskie prace składać ufnie w Jej macierzyńskie ręce.
Modlitwa.
Królowo Zakonu Serafickiego! Tobie oddajemy nasze apostolskie prace, modlitwy i cierpienia. Ty kieruj nimi i otaczaj je Swą Macierzyńską Opieką! Bądź naszą Siłą w trudach, Doradczynią w wątpliwościach, Ochroną w niebezpieczeństwach! Daj, byśmy umieli uczyć ludzi coraz lepiej poznawać i coraz goręcej kochać Chrystusa! Amen.
Zachęcamy do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej.
© salveregina.pl 2023