Piątek II Tygodnia Wielkiego Postu.

NABOŻEŃSTWO DO ZBAWICIELA W MĘCE NA PIĘĆ PIĄTKÓW POSTNYCH.

Uroczystość grobowego prześcieradła Pańskiego.

Nauka.

Źródło: Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. I 1897

Wiadomość historyczna o tej uroczystości.

Lniane prześcieradło, w które Ciało Jezusowe z mirą i aloesem przed spuszczeniem do grobu zawinięto, zasługuje na szczególna cześć z powodu związku, w jakim zostaje z dziełem Odkupienia. Najpierw Kościół w modlitwie słowami Proroka w zdjętym z krzyża Ciele uznaje Tego, Który za nas poniósł Rany, potem wita śmiertelne prześcieradło tkliwymi słowy: „Panie, czcimy Twe grobowe prześcieradło. Wspominamy Twą Mękę. Ocal Twych wiernych, zgromadzonych dzisiaj na Twą Chwałę. O dziwne płótno, w które zawinięty Skarb nasz, Odkupienie jeńców. Cały świat się raduje, odkupiony Krwią Pańską“. Prócz tego wspomina Kościół szatę Józefa, tego poprzednika Jezusowego, którą bracia umaczali w krwi kozła i przynieśli zasmuconemu ojcu.

Wstęp do Mszy Świętej brzmi:

„Pan nasz Jezus Chrystus Sam się poniżył, stawszy się posłusznym aż do śmierci, a śmierci krzyżowej. Dlatego i Bóg wywyższył Go i darował mu imię, które jest nad wszelakie imię“ (Filip. 2, 8—9). — „Miłosierdzie Pańskie na wieki wyśpiewywać będę. Od narodu do narodu prawdę Twoją usty memi opowiadać będę“ (Ps. 88, 2).

Modlitwa kościelna.

Boże, Któryś nam pozostawił Relikwią Twej Męki w prześcieradle, w które Twe Przenajświętsze Ciało zdjęte z krzyża przez Józefa zawinięte zostało, spraw łaskawie, abyśmy przez Śmierć i Pogrzeb Twój doszli do Chwały Zmartwychwstania. Który żyjesz i królujesz wraz z Ojcem i Duchem Świętym na wieki. Amen.

LEKCJA

(Z Księgi Izajasza Proroka, rozdz. 62, 2 i 63, wiersz 1—7).

Pan mówi: „Powiedzcie córce Syonu, oto twój Zbawiciel idzie, oto nagroda jego jest z nim. Któż to jest, który idzie z Edom w farbowanych szatach z Bosry? Ten piękny w szacie swojej, idący w mnóstwie mocy swojej? — Ja, który mówię sprawiedliwość, a jestem obrońcą na zbawienie. Czemuż tedy jest czerwone odzienie twoje, a szaty twoje jako tłoczących w prasie? Samem tłoczył prasę, a z narodów nie masz męża ze mną. Tłoczyłem ich w zapalczywości mojej i podeptałem ich w gniewie moim i pryskała krew ich na szaty moje i spluskałem wszystkie odzienia moje. Bo dzień pomsty w sercu moim, rok odkupienia mego przyszedł. Oględowałem się, a nie było pomocnika: szukałem, a nie było, kto by ratował; i zbawiło mnie ramię moje, a rozgniewanie moje to mię wspomogło I podeptałem narody w zapalczywości mojej i upoiłem je w rozgniewaniu moim i zrzuciłem moc ich na ziemię. Miłosierdzie Pańskie wspominać będę, Chwałę Pańską za wszystko, co nam Pan oddał, Pan Bóg nasz.

Wyjaśnienie.

Prorok widzi tu przyszłego Mesjasza pod postacią męża, który czerwone winogrona na sposób mieszkańców wschodu wytłacza nogami w wiadrze. To gwałtowne wyciskanie, przy którym sok winny się rozpryskuje, jest potrzebnym, aby drogocenne wino wydobyć. Tak poniewierano święte ciało Pańskie, tak w prasie gorzkich mąk tryskała Krew Jego, aby się zamieniła na wino Łaski dla nas. Gdy w opuszczeniu Swym i potrzebie stoi przed nami skrwawiony, nie zapominajmy, że jest i sędzia, który zmiażdży w prasie Swej Sprawiedliwości wszystkich, których Męka Jego nie wzruszy, a Łaska nie nawróci. Takim to czy poszczególnym ludziom czy całym narodom grozi w Dniu Sądu i adwentu zdeptanie i zagłada.

Ewangelia

Św. Mateusza rozdz. 27, wiersz 57—60.

Onego czasu, gdy był wieczór, przyszedł niektóry człowiek bogaty z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Chrystusowym. Ten przyszedł do Piłata i prosił Ciała Jezusowego. Tedy Piłat kazał oddać Ciało. A Józef wziąwszy Ciało, uwinął je w czyste prześcieradło i położył je w nowym grobie swoim, który był w skale wykował i przywalił do drzwi grobu kamień wielki.

Uwaga.

Prześcieradło grobowe jest obrazem czystego serca, którym winniśmy przyjmować Przenajświętszy Sakrament. Do serca skalanego Pan Jezus zstąpić nie może, gdyż to, co jest Najświętsze, nie może mieszkać wespół z duchem nieczystym. Kto się poważa niegodnie, w ciężkim grzechu, przyjmować Ciało Pańskie, nie jest podobnym do Józefa, lecz do bezbożnego Judasza. Niech nas Bóg zachować raczy do wyrządzenia Mu takiej zniewagi. Przy każdej Komunii błagajmy Go oto i zarazem przyrzeczmy Mu uroczyście: ,,Szczerze pragnę oczyścić me serce z wszelkich grzechów powszednich, aby Ci w nim przysposobić godny Ciebie przybytek“. Niechaj nam Bóg wybaczyć raczy grzech, jakiegośmy się dopuścili przeciw Najświętszemu Sakramentowi wskutek braku uszanowania.

© salveregina.pl 2023