POGADANKI RELIGIJNE DLA DZIECI – Uroczystość Św. Józefa.

 

Pogadanki religijne dla dzieci na cały Rok Kościelny

1957

 

 

 

 

19 marca

UROCZYSTOŚĆ ŚW. JÓZEFA.

 

 

Święty Józef był opiekunem Pana Jezusa.

Mieszkał w Nazarecie i zajmował się stolarstwem. Robił stoły, stołki, różne narzędzia z drzewa, a wszystko jak najstaranniej i jak najładniej.

W pewien dzień zaślubił Najświętszą Maryę Pannę, Pan Bóg wybrał Go na Jej Oblubieńca i Opiekuna. (Podanie opowiada, że gdy wybierano oblubieńca dla Najświętszej Dziewicy, włożono kilka gałązek lilii do wody. Na drugi dzień zakwitła cudnie ta gałązka, która należała do Św. Józefa. Więc Jemu została zaślubiona Najświętsza Marya Panna).

Ale to o tych kwiatuszkach to jest takie opowiadanie. Może tak było, a może nie. Prawdą jest, że Św. Józef zaślubił Najświętszą Maryę Pannę i zamieszkał z Nią w Nazarecie.

Gdy cesarz August ogłosił spis (pamiętacie?) wszystkich ludzi w swoim państwie, Święty Józef i Najświętsza Panienka udali się do Betlejemu, żeby tam się zapisać. W Betlejemie na próżno Święty Józef szukał noclegu w porządnych domach. Nikt mu go dać nie chciał. Wtedy zaprowadził Najświętszą Dziewicę do starej, opuszczonej stajenki, aby przynajmniej mogła trochę pod dachem wypocząć. Tam przyszedł na świat Pan Jezus. Święty Józef był Opiekunem Zbawiciela. On przyjmował pastuszków i Trzech Króli, a potem uciekał na Rozkaz Boży z Matką Najświętszą i z Dzieciątkiem do Egiptu przed złością Heroda, który chciał zabić Dziecię Jezus.

W Egipcie długie lata pracował Św. Józef na chleb dla Pana Jezusa i Maryi, strzegąc Matkę Najświętszą i Jej Syna od wszelkich niebezpieczeństw. Potem gdy znów Anioł Boży powiedział Mu, że może wracać do swojej ojczyzny, bo Herod nie żyje, wrócił z Matką Bożą i Panem Jezusem do Nazaretu i tam pracował dalej przy boku tych Najświętszych Istot na ziemi. Codziennie patrzył na Maryę i Pana Jezusa, codziennie w sercu jego rosła miłość do nich, cześć i pokora. Rozumiał, że spotkał go największy zaszczyt i największa chwała: był Opiekunem samego Syna Bożego, Mesjasza, Który przyszedł świat zbawić.

Uczył Dzieciątko Jezus stawiać pierwsze kroki i odmawiał pierwsze modlitwy, prowadził serdeczne rozmowy, przyjmował Jego drobne usługi w warsztacie. Sam starał się robić co tylko mógł, aby jak najlepiej wypełniać swoją rolę Opiekuna Najświętszej Rodziny i okazać Panu Jezusowi i Jego Matce swą miłość i cześć. Życie w Nazarecie płynęło w miłości i zgodzie, zapełnione pracą i modlitwą, dzień po dniu, miesiąc po miesiącu, rok po roku, ciche, pracowite i święte.

Gdy Pan Jezus miał lat dwanaście poszła cała Święta Rodzina do świątyni jerozolimskiej na święta, aby się modlić. Gdy już trzeba było wracać, Pan Jezus jak już wiecie został z uczonymi i doktorami, i Matka Najświętsza ze Świętym Józefem dopiero po dniu drogi spostrzegli, że Go przy Nich nie ma, bo Matka Najświętsza sądziła, że Pan Jezus jest ze Św. Józefem, a ten był pewny, że Dziecię jest z Matką.

O jakże bardzo cierpiał Święty Józef, szukając przez trzy dni Dzieciątka Jezus. Jakie straszne robił sobie wyrzuty, że postanowiony Jego Opiekunem, oto nie pilnował Go. – A gdy znaleźli Oboje z Matką Najświętszą Dziecię Jezus w świątyni i okazało się, że nie było po niczyjej winy, tylko Najświętsza Wola Boga Ojca, na Którą Pan Jezus się powołał… Święty Józef wracając obok Pana Jezusa i Maryi do Nazaretu śpiewał w duszy hymn wdzięczności i miłości Panu Bogu, Który wszystkim kieruje.

Zanim Pan Jezus pożegnał na zawsze domek nazaretański i zaczął nauczać, Święty Józef odszedł z tego świata. Umarł na Rękach Pana Jezusa i Maryi, więc miał najpiękniejszą śmierć na ziemi. Dlatego jest Patronem umierających i modlimy się do niego o śmierć szczęśliwą.

 

 

Życie Św. Józefa minęło cicho i skromnie, z dala od wielkich spraw, którymi się zajmują ludzie, a jednak jest on jednym z największych Świętych jacy byli i będą.

Był Opiekunem Dzieciątka Jezus i Najświętszej Dziewicy, teraz Ojciec Święty ogłosił go Opiekunem całego Kościoła Świętego, aby miał nad Nim taką pieczę jak nad Święta Rodziną.

Jest także oczywiście opiekunem rodzin chrześcijańskich, aby je strzegł i czuwał nad nimi jak nad Najświętszą Rodziną i aby był dla nich przykładem cnót pracowitości, miłości i cichości.

Święty Józef jest też szczególnym Opiekunem dzieci i młodzieży, pragnących zachować serca czyste i niewinne pod Jego Opieką.

Jest też Św. Józef Patronem robotników, bo sam był jednym z nich, pracując ciężko na chleb dla Świętej Rodziny. Wiedział też co to znaczy brak pracy czy chleba, dlatego dziś szczególnie, prosi się Go o pomoc, gdy komuś jest ciężko i nie może sobie zaradzić i gdy się szuka pracy.

Dzieciątko Jezus kochało Św. Józefa i my Go kochamy za to wszystko, co zrobił dla Najświętszej Rodziny i za to że był taki bardzo dobry. A był ogromnie dobry. Żyjąc dzień w dzień obok Pana Jezusa i Maryi, sam był samą świętością i dobrocią.

Dzieciątko Jezus słuchało go w Nazarecie i na najdrobniejsze jego skinienie było posłuszne, dlatego dziś, gdy mamy jakieś prośby, powinniśmy je z ufnością zanosić do Św. Józefa, bo i w Niebie na pewno gdy on je Panu Jezusowi powie, trudno będzie Dzieciątku Jezus odmówić Swemu Drogiemu Opiekunowi. Dlatego właśnie Święty Józef to naprawdę jeden z największych, najpotężniejszych Świętych.

Dzieciątko Jezus czciło go jak ojca i kochało go, więc i my przez całe życie będziemy czcić i kochać Świętego Józefa.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024