Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Synu, zważaj na czas. — Ekl. 4, 23.

PRZYGOTOWANIE. — Tyle warta chwila cza­su, ile Pan Bóg. W każdej bowiem chwili może człowiek przez akt skruchy lub miłości pozyskać Łaskę Bożą i podwoić swą chwałę wieczną. A teraz powiedz mi, na co obracasz ten czas tak drogi? Czemuż to, co możesz dzisiaj uczynić, zawsze na jutro odkładasz? Pamiętaj, iż czas miniony już do ciebie nie należy, czas przyszły nie jest w twej mocy. Jedynie masz czas obecny do czynienia dobrze, lecz jest on niezmiernie krótki, musisz więc zaraz z niego ko­rzystać, jeśli nie chcesz opłakiwać go daremnie.

I. — Synu, mówi Duch Święty, korzystaj z czasu, jest on bowiem rzeczą najcenniejszą, największym darem, jakiego Pan Bóg może użyczyć człowiekowi. Na­wet poganie znali wartość czasu. Zdaniem Seneki nie ma ceny, którą by można go opłacić. — O wiele jednak lepiej wartość czasu pojmowali Święci. Św. Bernardyn ze Sieny powiedział, iż tyle warta chwi­la czasu, ile Pan Bóg. W każdej bowiem chwili może człowiek przez akt skruchy lub miłości pozyskać Łaskę Bożą i podwoić swą Chwałę Wieczną.

Czas jest skarbem, który tylko w tym życiu istnieje, nie ma go w życiu przyszłym, ani w piekle ani w Niebie. W piekle potępieni wołają z płaczem: „Obyśmy mieli jedną godzinę!” Wszystko by oddali za godzinę czasu, w której by mogli zara­dzić swemu nieszczęściu, lecz nigdy jej mieć nie będą. W Niebie nie ma płaczu, gdyby jednak Błogo­sławieni płakać mogli, to mówiliby ze łzami: tyle czasu straciliśmy na ziemi; korzystając z niego le­piej, moglibyśmy pozyskać większą Chwałę, lecz już owego czasu mieć nie możemy. A ty, na co używasz swego czasu? Dlaczego to, co możesz dzi­siaj uczynić, do jutra odkładasz?

II. — Pomyśl, iż czas miniony już do ciebie nie należy, przyszłość nie jest w twej mocy, jedy­nie do czynienia dobrze masz czas teraźniejszy. Toteż mówi Św. Bernard: Nieszczęsny, czemu rachu­jesz na czas przyszły, jakby Pan Bóg oddał czas do twego rozporządzenia? Św. Augustyn co do tego tak się wyraża: Na dzień liczysz, choć na godzinę liczyć nie możesz? Jakże możesz sobie obiecywać dzień jutrzejszy, nie wiedząc, czy przeżyjesz jeszcze godzi­nę? Św. Teresa tak o tym mówiła: Jeśli dzisiaj nie jesteś gotów umrzeć, bój się, abyś źle nie umarł.

Modlitwa:

Mój Boże, dziękuję Ci za czas, jakiego mi udzielasz do naprawienia błędów mego dawnego życia. Gdybym w tej chwili miał umrzeć, jednym z największych mych udręczeń byłaby myśl o cza­sie zmarnowanym. Ach, mój Panie, dałeś mi czas, bym Cię miłował, a ja go obracałem na obrażanie Ciebie! Zasłużyłem, abyś mnie wtrącił do piekła zaraz w pierwszej chwili, gdy odwróciłem się od Ciebie. Wezwałeś mnie jednak do pokuty i udzieli­łeś mi przebaczenia. Obiecałem Ci, iż już nie będę Cię więcej obrażał i ponownie mi przebaczyłeś!

Niech będzie błogosławione na wieki Twe Miło­sierdzie! Gdyby Ono nie było nieskończone, czyż mógłbyś mnie znosić? Czyż mógł kto okazać mi tyle cierpliwości, jak Ty mi okazałeś? Jakżeż bo­leję, iż obrażałem Boga tak dobrego!

Mój drogi Zbawicielu, już Sama Twa cierpliwość, jaką mi okazałeś, winna by mnie zachęcić do kochania Ciebie. Nie dozwól, abym w dalszym cią­gu odpłacał Ci niewdzięcznością za Twą Miłość! Oderwij mnie od wszystkich ziemskich przywiązań i pociągnij mnie całego do Twej Miłości. Nie chcę, mój Boże, odtąd marnować czasu, jakiego mi użyczasz, bym zło naprawił; chcę go cały obrócić na służenie Tobie i kochanie Ciebie. Użycz mi siły. Udziel mi świętej wytrwałości. Kocham Cię, Dobroci nieskończona, i spodziewam się kochać Cię przez całą wieczność. Maryo, składam Ci dzięki. Pośredniczyłaś w wyjednaniu mi tego czasu życia; wspie­raj mnie i teraz, i spraw, abym resztę dni swoich poświęcił całkowicie na kochanie Twego Syna, me­go Odkupiciela, i Ciebie, Królowo i Matko moja. Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 17
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

© salveregina.pl 2023