Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów: Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

ŚRODA.

Warunki modlitwy.

Prosicie, a nie dostajecie, przeto, iż źle prosicie. — Jak. 4, 3.

PRZYGOTOWANIE. — Wielu prosi, lecz nie otrzymuje, gdyż nie prosi, jak należy.

1. Musimy na to pamiętać, iż do dobrej modlitwy potrzebna jest najpierw „pokora”, gdyż Pan Bóg pysznym się sprze­ciwia.

2. Po wtóre potrzebna jest „ufność”. Należy wszystkiego się spodziewać na Mocy Zasług Pana Je­zusa i Orędownictwa Najświętszej Panny.

3. Przede wszystkim jednak potrzebna jest „wytrwałość”. Pan Bóg bo­wiem często dla naszego dobra nie zaraz nas wysłuchuje, chcąc nas przez to zmusić do pewnej na­tarczywości w modlitwie. A czy twoim modlitwom zawsze te trzy warunki towarzyszą?

I. — Wielu prosi, a nie otrzymuje, gdyż nie prosi, jak należy. ,,Prosicie, a nie bierzecie, przeto, iż źle prosicie” (Jak 4, 3). Do dobrej modlitwy najpierw po­trzebna jest pokora. Pan Bóg pysznym się sprzeci­wia i próśb ich nie wysłuchuje, „a pokornym Łaskę daje” (Jak 4, 5) i nie oddala ich modlitw bez wy­słuchania. „Modlitwa korzącego się przeniknie obłoki, mówi Eklezjastyk, a nie odejdzie, aż Naj­wyższy wejrzy” (Ekkl. 35, 21). I to nawet w tym wypadku, jeśli kto poprzednio był grzesznikiem, gdyż Pan Bóg sercem “skruszonym i uniżonym nie wzgardzi” (Ps 51/50/, 19).

Następnie do dobrej modlitwy potrzebna jest ufność.

Wszystkiego winniśmy się spodziewać dla Zasług Pana Jezusa i dzięki Orędownictwu Najświętszej Panny Maryi. „Żaden nie był zawstydzony, który w Panu na­dzieję miał” (Ekkl. 2, 11). Sam Pan Jezus nas pouczył, abyśmy, prosząc Pana Boga o Łaski, Ojcem Go nazywali: “Oj­cze nasz”, a to dlatego, byśmy prosili Pana Boga z tą samą ufnością, z jaką Syn do Swego Ojca się ucieka. Kto prosi z ufnością, wszystko otrzymuje. „Wszystko, mówi Pan Jezus, o cokolwiek modląc się prosicie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam” (Mk 11, 24).

Któż może się obawiać, pyta Św. Augustyn, iż nie otrzyma tego, co mu przyrzekł Pan Bóg, który jest Samą Prawdą? Nie jest Pan Bóg jako ludzie, mó­wi Pismo Święte, którzy obiecują, a nie spełniają obie­tnic, bądź dlatego, że kłamali obiecując, lub też dlatego, że później zmienili swe postanowienie. „Miałby oznajmić, a nie dopełnić” (Ks. Liczb 23, 19). I dlaczego, mówi tenże Św. Augustyn, Pan Jezus tak zachęcałby nas do proszenia o Łaski, gdyby nie chciał nam ich udzielać? Pan Bóg przez Swą Obietnicę zobowiązał się do udzielania nam Łask, o które Go prosimy.

II. — Przede wszystkim jednak potrzebna jest wytrwałość w modlitwie. Pan Bóg, zdaniem Kornel­iusza a Lapide, chce, abyśmy byli aż natarczywi w zanoszeniu próśb do Pana Boga. Oto odnośne tekst Pisma Świętego: „Zawsze się modlić potrzeba, a nie ustawać” (Łk 18, 1). “Czuwajcie, modląc się na każdy czas” (Łk 24, 36). „Bez przestanku się módlcie” (1 Tes 5, 17). Do wytrwałości w modlitwie zachęca Pan Jezus w sposób szczególny, mówiąc: „Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a będzie wam otworzo­ne” (Łk 11, 9). Wystarczałoby słowo „proście”, lecz Pan Jezus chce nam okazać, iż powinniśmy postępować, jak ubodzy, którzy nie przestają prosić, nalegać, pukać do drzwi, póki nie otrzymają jałmużny.

Szczególniej Łaska ostatecznego wytrwania jest Łaską, której się nie otrzyma bez ustawicznej modlitwy. Tej Łaski wytrwałości nie możemy sobie wysłużyć; jedynie przez modlitwę, zdaniem Św. Au­gustyna, pod pewnym względem na nią zasłużyć możemy. Módlmy się więc zawsze i nie przesta­wajmy się modlić, jeśli zbawić się chcemy. Każdy spowiednik, kaznodzieja, winien zachęcać wiernych do modlitwy, jeśli chce ich zbawienia, kto się bo­wiem modli, z pewnością, będzie zbawiony, kto się zaś nie modli, na pewno się potępi.

Modlitwa:

Mój Boże, spodziewam się, że mi już przeba­czyłeś, lecz wrogowie moi nie przestaną, na mnie uderzać do śmierci; jeśli mi nie pomożesz, zgubię się ponownie. Przez Zasługi Pana Jezusa proszę Cię o świętą wytrwałość. „Nie dopuść, bym się miał odłączyć od Ciebie”. O to samo proszę Cię dla wszystkich, którzy teraz pozostają w Twej Łasce. Całą ufność pokładam w Twej Obietnicy, iż udzie­lisz mi wytrwałości, jeśli Cię o nią prosić nie prze­stanę. Tego się jednak obawiam, abym w przeci­wnościach nie zaniedbał uciekać się do Ciebie i po­nownie nie upadł. Proszę Cię więc o Łaskę, abym nigdy modlić się nie zaprzestał. Spraw, bym we wszystkich niebezpieczeństwach ponownego upa­dku zawsze Tobie się polecał i wzywał na Pomoc Najświętszych Imion Jezusa i Maryi. Mój Boże, tak sobie postanawiam i to z Pomocą Twej Łaski czynić się spodziewam. Wysłuchaj mnie z Miłości ku Je­zusowi, Maryo, Matko moja, uproś mi, abym w nie­bezpieczeństwach utraty Pana Boga zawsze uciekał się do Ciebie i Twego Syna. Amen.

© salveregina.pl 2022