Rozmyślanie na Wigilię Miesiąca Dusz w Czyśćcu cierpiących.

Źródło: Miesiąc Listopad. Nabożeństwo za dusze w Czyśćcu cierpiące ks. Antoni Ricard, 1884r.

W S T Ę P .

V. Boże! ku wspomożeniu memu przybądź.
R. Panie! ku ratunkowi memu pośpiesz się.
V. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,
R. Jak była na początku i teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

W ciemnym więzieniu Czyśćcowym dusze skazane na niewolnicze zadośćuczynienia, drżą, wzruszone żywym uczuciem nadziei! Przyczyną
tej pociechy jest zbliżający się miesiąc Listopad. Przygotujmyż się dziś już zatem, aby zadowolić w tymże miesiącu oczekiwanie naszych zmarłych braci.

Rozmyślanie.

Sprawiedliwie powiedziano, że „między wszystkimi nabożeństwami katolickimi, najgruntowniejsze, najwięcej przynoszące owoców i najzgodniejsze z duchem miłosierdzia i nauką chrześcijańską, jest bez zaprzeczenia nabożeństwo za dusze czyścowe”. Jakiż jest cel tego wzruszającego nabożeństwa. Nie jest że to wybawienie z płomieni dusz pokutujących, które otrzymują za naszym wstawieniem się wynagrodzenie pełnego boleści swego zadośćuczynienia! A ten cel prosty i bezpośredni nabożeństwa za dusze czyścowe, pociąga różne następstwa pomnażające pomyślne jego skutki. Rzeczywiście, wyzwolić dusze z Czyśćca jest to: szerzyć Chwałę Boską, dopomagając tejże wznieść się do Nieba, wielbić Pana Boga.

Wyzwolić dusze z Czyśćca jest to: spełnić jeden z najlepszych uczynków miłosierdzia, na jaki Chrześcijanin zdobyć się może; jest to zjednać komu najwyższe dobro, szczęście wiekuiste!

Wyzwolić dusze z Czyśćca jest to: zapewnić sobie w niebie przyjaciela możnego, którego wdzięczność nigdy nie zawiedzie.

Na koniec, pracując nad wyzwoleniem dusz z Czyśćca zniewala się siebie do częstego rozpamiętywania i pilnego rozważania ostatecznego końca człowieka. Jest to więc zjednać i sobie zapewnienie zbawienia, według Słów Ducha Świętego: „Pomnij na ostateczne cele, a nie zgrzeszysz nigdy“.

Mój Boże! dzięki Ci, że dajesz mi tak łatwy sposób zbawienia, jak i przysparzając Twej Czci i Chwały, dozwala mi zadowolić żądanie mego serca wzruszonego nędzą moich zmarłych braci, i daje mi zarazem samemu zakład wiecznej szczęśliwości!

Postanowienie. — Jednoczyć się intencją ze wszystkimi wiernymi, którzy postanawiają odbywać duchowne ćwiczenia tegoż miesiąca
poświęconego zmarłym.

Wiązanka duchowna. — Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. (Ewangelia według Św. Mateusza 5, 7).

PRZYKŁAD.

Nabożeństwo za dusze w Czyśćcu.

Praktyka. — Zwyczaj modlenia się za dusze w Czyśćcu był już w użyciu w Starym Zakonie, jak to widać z historii Machabejczyków. Wiemy zaś od Ojców Świętych i z dawniejszych liturgii, że zwyczaj ten był zawsze pobożnie zachowywanym od czasów Apostołów; jednak nie było oznaczonego dnia w roku, właściwie na ten cel poświęconego. Pierwszy Św. Odylion pobożnie takowy ustanowił. Od pierwszych lat swego przełożeństwa starał się usilnie i zalecał, by w jego zakonie odmawiano częste modlitwy, czyniono jałmużny, składano ofiarę niekrwawą Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa, którą i sam wielokrotnie ofiarował za te dusze cierpiące i upadające pod brzemieniem wypłaty Sprawiedliwości Bożej. Gdy współczucie jego dla nich z każdym dniem wzrastało, chcąc je zaopatrzyć na przyszłe wieki pomocą stale trwałą, a jaką nie łatwo mogłaby
zostać zaniedbaną, zachęcony w tym przedsięwzięciu przez objawienia pewnego Świętego Pustelnika i kilku swych zakonników, wydał ostatecznie ów piękny nakaz, wypisany w całości w bibliotece Kluniackiej (de Clugny), zaznaczający każdorocznie drugi dzień Listopada, nazajutrz święta Wszystkich Świętych, aby w dniu tym w klasztorach, należących do jego przeoratu, obchodzono pamiątkę wszystkich wiernych zmarłych, i aby ten dzień był poświęconym na uproszenie im u Boga odpuszczenia mąk i błogosławionego przyjęcia do Królestwa Niebieskiego. Kościół Powszechny pochwalił i przyjął to postanowienie, czyniąc takowe prawem dla wszystkich wiernych, jak to jest wyraźnie oznaczonym w Martyrologium Rzymskim.

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez krwawy pot Twój, którym byłeś oblany w ogrodzie oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez męki, jakich doznałeś przy okrutnym ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez męki, jakich doznałeś w czasie konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A światłość wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.

© salveregina.pl 2022