Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

 

 

 

 

Rozmyślanie.

I. Pan Jezus poleca nam korzystać często z Sakramentu Pokuty

II. i wskazuje na konieczność poddawania się kierownictwu duchownemu.

 

 

„Ukaż się kapłanowi…” — (Mat. 8, 4).

 

I. — Gdy Pan Jezus wydostał trędowatego z jego nieszczęsnego stanu, rozkazał mu, aby poszedł i przedstawił się kapłanowi. Był bowiem zwyczaj w Starym Zakonie urzędowego sprawdzania, czy ktoś został uwolniony od trądu i składania za to specjalnej ofiary. Przez to polecenie Pan Jezus dał nam równocześnie wskazówkę, abyśmy często korzystali z Sakramentu Pokuty, oraz poddawali się kierownictwu duchownemu. Każdy grzesznik, choćby się też już oczyścił od swoich grzechów przez doskonały żal z miłości, jednak musi okazać się nadto kapłanowi, do którego należy wydać sąd o trądzie duszy. Wiemy, że dzisiaj lekarze posiadają pewny środek przeciw trądowi, ale Pan Jezus przez ustanowienie Sakramentu Pokuty przygotował nam z Własnej niewinnej Krwi kąpiel uzdrawiającą z takiego trądu, którego nie może usunąć żadne lekarstwo ziemskie. Jeśli oczyszczenie ciała było dla biednego człowieka z Ewangelii największym szczęściem w życiu, to nie mniejszym Dobrodziejstwem dla nas powinna być możność oczyszczania się na duszy z każdego grzechu ciężkiego, i to tylekroć, ilekroć mielibyśmy nieszczęście w niego popaść. Używajmy więc tej kąpieli jak Naaman Syryjczyk, w dobrej intencji, po dobrym przygotowaniu i z niemniej starannym zadośćuczynieniem.

Jakże wielkie Dobrodziejstwo zgotował dla nas Zbawiciel w Sakramencie Pokuty. My, którzy tak lekkomyślnie grzeszymy, mamy w nim łatwy, dostępny, a zarazem skuteczny Środek do oczyszczania się, abyśmy mogli przed Obliczem Bożym ukazać się czyści i mili. Lecz jeśli Pan Bóg dał przez Mojżesza Przykazanie, aby oczyszczony od trądu złożył ofiarę, to o ileż więcej musimy my po Spowiedzi Świętej składać Panu Bogu powinne dzięki za Łaskę tak wielką, jaką jest odpuszczenie grzechów! Czy pamiętamy także o tym?

 

II. — „Idź i pokaż się kapłanowi”. Podobnie jak potrzebujemy Spowiedzi Świętej w celu uwolnienia się od grzechów, tak też potrzebujemy kierownictwa duchownego, aby się uwolnić od rozmaitych niedoskonałości, nieświadomości i rozmaitych słabości. Normalnie wszyscy, którzy dążą do świętości, potrzebują kierownika duchownego, któremu by po wyjawieniu całkowicie stanu sumienia, poddawali się stale na drodze do doskonałości. Święty Bonawentura powiada, iż wszyscy muszą się poddawać posłusznie kierownictwu, nie wyłączając przełożonych, a nawet samego Papieża. Konieczność kierownictwa duchownego wynika z samychże trudności życia duchownego, w którym jest wiele niejasności oraz wiele niebezpieczeństw ze strony natury ludzkiej, wpływów świata, a nawet i podstępów złego ducha. Ponadto potrzebujemy nie tylko światła, rady i rozstrzygnięć, lecz także i zachęty, napomnień i przestróg. Tego, co otrzymać możemy od kierownika duchownego, nigdy sami sobie nie zapewnimy. Dlatego już od czasów Ojców pustyni utarło się ironiczne zdanie, iż „kto sam sobie jest mistrzem, ten jest uczniem głupiego nauczyciela”.

Aby kierownictwo duchowne przyniosło nam rzeczywiste korzyści, winniśmy z naszej strony okazywać kierownikowi otwartą szczerość, a więc wyznawać mu bez żadnych zatajeń pokusy, swoje trudności, skłonności jakie dostrzegamy w sobie, pragnienia oraz wszystkie szczególniejsze przeżycia. Zwłaszcza zaś trudności, przeszkody czy pociechy doznawane na modlitwie. Następnie kierownikowi duchownemu należy się posłuszeństwo w rzeczach czysto duchownych, dotyczących sumienia, w których ojciec duchowny może nam z urzędu swego podać rozstrzygnięcie. Wreszcie powinniśmy mieć jednego kierownika i nie zmieniać go bez ważnego powodu.

 

 

Modlitwa.

Jakież dzięki Ci złożę, o mój Jezu, żeś ustanowił te dwa wielkie Sakramenty Pokuty i Kapłaństwa, którymi na wszelki sposób chciałeś nas zabezpieczyć i ułatwić drogę do Nieba. Postanawiam odtąd kierować się w dążeniu do świętości nie własnym rozumem i nie własną wolą, ale tym światłem, które udzieliłeś Twoim wybrańcom. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie na święto Najświętszego Imienia Jezus.
  2. uczczenia Najświętszego Dzieciątka Jezus: Nabożeństwo do Najświętszego Dzieciątka Jezus.
  3. MIESIĄC NAJŚWIĘTSZEGO DZIECIĄTKA JEZUS – Dzień 30.
  4. uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus – dzień 23.
  5. uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w miesiącu styczniu Jemu poświęconym: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
  6. Oktawa modłów o jedność Kościoła – dzień 6
  7. uczczenia Tajemnicy święta dnia dzisiejszego, tj. Zaślubin Najświętszej Maryi Panny z Św. Józefem: Nabożeństwo ku czci Zaślubienia NMP z Św. Józefem.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024