Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Zmartwychwstanie – Piero della Francesca

Bom zstąpił z Nieba, nie iżbym czynił Wolę Moją, ale Wolę Tego, Który Mnie posłał. — Jan 6, 38.

PRZYGOTOWANIE. — Tak miła jest Panu Bogu ofia­ra z własnej woli, iż Pan Jezus przyszedł na ziemię, aby nas nauczyć, jak składać ją należy i przez całe Swe Życie Słowem i Przykładem dawał lu­dziom pod tym względem najwznioślejsze Nauki. Wszystkie więc nasze czynności jedynie spełnianie Woli Bożej winne mieć na celu.

I. — Jest rzeczą pewną, iż nasze dobro polega na kochaniu Pana Boga, naszego Najwyższego Dobra, dusza bowiem, która nie kocha Pana Boga, nie jest ży­wa, lecz umarła. Doskonała zaś miłość polega na zupełnej zgodzie naszej woli z Wolą Bożą; głów­nym bowiem skutkiem miłości, jak mówi Areopagita, jest złączenie woli osób miłujących się wzajemnie, tak iż mają tylko jedno serce i jedną tylko wolę. Tego głównie słowem i przykładem przyszedł nas nauczyć Pan Jezus, którego Bóg Ojciec dał nam za Zbawiciela i za Wzór postępowania. — Toteż, jak pisze Apostoł, pierwsze Jego Słowa, jakie wypowie­dział, przyszedłszy na świat, były następujące:
Oto idę…, abym czynił Boże, Wolę Twoją. Ojcze Mój, nie chciałeś ofiar, jakie lu­dzie Ci składali, nie podobały Ci się ofiary, składa­ne przez nich na przebłaganie za grzechy, lecz chcia­łeś, abym przez śmierć ofiarował Ci, Boże, swe ciało, jakie mi dałeś; oto jestem gotów spełnić Twą Najświętszą Wolę.

W czasie Swego Życia Pan Jezus wielokrotnie zaznaczał zgodność Swej Woli z Wolą Bożą. „Bom zstąpił z Nieba, nie iżbym czynił Wolę Moją, ale Wolę Onego, Który Mię posłał”. Toż samo wyraził, mówiąc do Uczniów: „Żeby świat poznał, że mi­łuję Ojca, a jako Mi Ojciec rozkazanie dał, tak czynię. Wstańcie, pójdźmy stąd”.

Gdy na Pana Jezusa w ogrodzie Oliwnym ude­rzyły bojaźń, smutek, tęsknota, wtedy nie umiał inaczej się modlić, jak tylko: „Ojcze Mój… nie jako Ja chcę, ale jako Ty”. „Ojcze Mój, jeśli nie może ten kielich odejść, jedno, abym go pił: niech się dzieje Wola Twoja”. Jednym słowem, tak wzniosła jest ta zgodność z Wolą Bożą, iż Sam Pan Jezus oświadczył, iż tych tylko za swoich uwa­ża, którzy w życiu ją okazują.

II. — Jeśli więc Panu Bogu tak podoba się nasza wola, iż zesłał Syna Swego na ziemię, aby nas nauczył, w jaki sposób mamy z niej składać ofia­rę, słusznie powiedział Św. Nil opat, iż nie powin­niśmy prosić Pana Boga, aby spełnił to, co się nam podoba, lecz, aby użyczył nam Łaski, byśmy to wszystko czynili, czego On od nas się domaga. — Celem więc wszystkich naszych pragnień, ćwiczeń pobożnych, rozmyślań, Komunii Świętych winno być: spełnianie Woli Bożej, szczególniej w rzeczach, które są niemiłe naszej miłości własnej.

Pamię­tajmy zawsze na słowa bł. Jana z Avili: O wiele większą ma wartość jedno „Niech będzie Bóg uwielbiony w przeciwnościach”, niż tysiące dzięk­czynień w powodzeniu.

Modlitwa:

Ach! mój Boże, całe moje nieszczęście na tym w przeszłości polegało, że nie chciałem się zgadzać z Twą Świętą Wolą. Złorzeczę po tysiąc razy owym dniom i chwilom, gdy dla spełnienia swych za­chcianek, opierałem się Twej Woli, o Boże duszy mojej. Teraz Ją całą Tobie oddaję i pragnę swoją ofiarę połączyć z tą, jaką nieustannie na naszych Ołtarzach Twój Syn Ci składa. Przyjmij, Panie, mą duszę i tak mocno przywiąż ją do Swej Miłości, aby nie mogła już więcej buntować się przeciw Tobie.

Kocham Cię, Dobroci Nieskończona, i pod wpły­wem tej Miłości oddaję Ci siebie całego. Czyń ze mną i ze wszystkim, co do mnie należy, co Ci się podoba, we wszystkim bowiem zgadzam się ze Świętą Twą Wolą. Uchroń mnie od nieszczęścia, bym miał coś uczynić wbrew Woli Twojej, a potem czyń ze mną, co zechcesz. Ojcze Przedwieczny, wysłuchaj mnie przez Miłość ku Jezusowi. Jezu mój, wysłuchaj mnie przez Zasługi Męki Twojej. A Ty, Maryo Najświętsza, użyczaj mi pomocy; wy­jednaj mi Łaskę, aby spełniła się we mnie Wola Boska, na czym polega całe szczęście moje; o nic więcej Cię nie proszę. Amen. (*III, 465)

© salveregina.pl 2023