Żywot Św. Cyrylla, Patryarchy Jerozolimskiego.

 

29 marca. 

ŻYWOT ŚW. CYRYLLA PATRYARCHY JEROZOLIMSKIEGO.

(żył około r. 355.)

 

 

 

 

Źródło: Żywoty Świętych Pańskich Starego i Nowego Testamentu z dzieła Ks. Piotra Skargi, T. II, 1880r.

 

 

Między dawnymi Świętymi Ojcami Kościoła, którzy go nauką i żywotem swym oświecali, i podanej mu prawdy od kacerstwa bronili, mieści się ten Błogosławiony Cyryl, który po Św. Maksymie na Jerozolimskie biskupstwo wstąpił, i równie mądrością słowa, jak i świętobliwością uczynków, wielkie w nim położył zasługi. Obdarzony prorockim duchem, gdy Julian cesarz kościół żydom w Jerozolimie kosztem wielkim budował, Cyryl wspomniawszy na pogróżkę Pisma Świętego wyrzekł: „Budowanie to upadnie, a według Jezusowej powieści, kamień na kamieniu nie pozostanie”. I tej samej nocy powstało takie trzęsienie ziemi, iż nie tylko nowe budowanie obaliło, ale i fundamenty starego kościoła Salomonowego z ziemi wyrzuciło, i mnóstwo sąsiednich domów poprzewracało. A kiedy zbiegła się wielka moc żydów, żeby się cudowi temu przypatrzyć, spadł ogień z nieba, i naczynia budownicze pochłonął. Następnej nocy, znamię Krzyża Świętego, jakoby promieniem słonecznym wyrażone, na szatach u każdego żyda widziane było, i ani go zmyć, ani zetrzeć niczym nie mogli. Tak Pan Bóg jawnymi cudami niedowiarstwo żydowskie chciał leczyć, zakamieniałe tylko w swych katach znajdując serca.

Za tego jeszcze Cyrylla, stała się także w Jerozolimie druga rzecz dziwna, którą sam cesarzowi Konstancjuszowi opisał. We dni świąteczne, gdy wśród dnia słońce jasno świeciło, ukazał się w powietrzu krzyż wielki i tak światły, iż go promienie słoneczne przyćmić nie mogły, a który się rozciągał od Góry Kalwaryjskiej aż do Góry Oliwnej. Mnóstwo ludu, Chrześcijan, żydów i pogan na ten cud patrzało, a wielu z nich błędów swych odstępując, nawracali się, i wielbili Pana Boga Ukrzyżowanego.

 

 

Cyryll ten był wielką podporą Wierze Katolickiej, przeciw podkopującym główną Jej podstawę arianom, Bóstwa Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi zaprzeczającym, a naonczas bardzo świat zakłócającym. Niegodne z tej przyczyny zmyśliwszy na niego potwarze, nieprawnie go z biskupstwa złożyli, i mocą z miasta wygnali. Ale Ojcowie Święci w liczbie 150-ciu na drugim konsylium w Carogrodzie zebrani, rzecz całą roztrząsnąwszy, na niesłuszne potępienie kapłana świętego zezwolić nie mogli, i za ich świadectwem, Cyryl na swoją stolicę Jerozolimską przywrócony, osiem lat jeszcze świątobliwie nią rządził. A wiele prac podjąwszy, i wiele nędzy za obronę prawdy i owieczek swych wycierpiawszy, koronę wieczną w nagrodę odniósł. Mądrymi i Ducha Bożego pełnymi pismami swymi, ozdobę i pożytek wielki Kościołowi Świętemu przyniósł; na Chwałę królującego Pana Boga na wieki wieków. Amen.

 

 

Pożytki duchowne.

 

 

Jakże ludzkość zawdzięcza nieskończenie wiele owym zesłańcom Bożym, którzy stojąc na straży czystości Prawd Wiary Świętej, zachowali nam ją nieskażoną żadnym obcym błędem, w całej czerstwości dogmatu, w nienaruszonej pełności moralnego, życiodajnego żywiołu! Gdyby nie gorliwa czujność prawych synów Kościoła, świat kroczący dziś tak pilnie strzeżoną przez nich drogą do coraz wyższego duchowego rozwoju, nurzałby się był na nowo w barbarzyńskim pogaństwie, które nieustanny napływ najróżnorodniejszych zdań, teorii, namiętności i wyobrażeń, nie mylnie byłby mu sprowadził.

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023