9. STYCZNIA

ŻYWOT ŚWIĘTEGO MAKAREGO Z EGIPTU, PUSTELNIKA.

(żył około r. 433.)

Źródło: Żywoty Świętych Pańskich Starego i Nowego Testamentu z dzieła Ks. Piotra Skargi, T. I, 1880r.

Trudnym jest zaprawdę do opowiadania żywot tego Świętego, ukrywał on go bowiem przed ludźmi, aby jedynie obcować z Panem Bogiem; a wyzuwając się z cielesnej natury swojej, coraz więcej wyrabiał swą duszę doskonałością cnót wszelkich, na Obraz i Podobieństwo Tego Pana, Który ją właśnie ku temu stworzył celowi, a Którego on tak bardzo umiłował.

Wiedząc jednak, iż Pan Bóg zasługi wiernych sług Swoich, ku zbudowaniu innych głosić każe, opowiem i ja w krótkich słowach, co o nim pamięć podaje:

Makary Święty lat 90 na pustyni przepędził, pierwsze 10 lat tak ostry i powściągliwy wiódł żywot, iż go młodo-starym zwano, nad wiek swój bowiem, wielce duchownym został. Gdy miał lat 40 dał mu Pan Bóg moc wypędzania czartów, leczenia rozmaitych chorób i prorokowania o rzeczach przyszłych; dostojeństwa też kapłańskiego dostąpił. Pomiędzy uczniami swymi miał jednego Jana, którego upadek najpierw przewidując, pilnie upominał, by się łakomstwa wystrzegał, by je pokonywał w sobie, unikając zgubnego dla duszy grzechu Judasza, jeżeli nie chce doznać Kary Bożej na sobie i na swym domu. Nie dbał Jan na owo ojcowskie upominanie i po latach piętnastu, gdy sobie niektóre dobra ubogich przywłaszczył, okropnym trądem na całym ciele zarażony został. O postach, modlitwie i innych ćwiczeniach duchownych Makarego nie ma co mówić, oni Słudzy Boscy, w świętej zazdrości o cnoty ubiegali się w umartwieniu ciała i duszy. Ten Święty w ustawicznym prawie zachwyceniu do rzeczy niebieskich przebywał, a gdy mu ludzie zbytecznie do jego bogomyślności i modlitwy przeszkadzali, krył się przed nimi w długie i głębokie pieczary, które był sobie w ziemi wykopał.

Pewnego razu matka jedna przywiodła do niego syna swego, wielkiego żarłoka, który gdy zjadł trzy bochenki chleba i wody się napił, zdawało się, jakoby wcale o tym nie wiedział, i niezwłocznie nowego domagał się pożywienia. Matka ona prosiła Świętego aby go z tej choroby wyprowadził. Makary Święty uciekł się do modlitwy, przez siedem dni ściśle pościł, i młodzieńca z obżarstwa jego wyleczył. Matce zaś nakazał, aby mu więcej nad trzy funty dziennie chleba jeść nie dawała i to dopiero jak będzie pracował.

Uwaga.

Im więcej człowiek wyzuwa się z cielesnych skłonności, tym więcej duchem jednoczy się z Panem Bogiem i otrzymuje odeń skarby mądrości i wiedzy, gdy Łaska Boża chce go uczynić narzędziem pożytecznym ku naprawie i posileniu dusz ludzkich. Życie tak licznych w owym czasie Pustelników jest nam tego dowodem. Ci bowiem aniołowie ziemscy wyrabiali w sobie doskonałość cnót chrześcijańskich, które przez długie wieki przyświecały światu wśród prześladowań i obłędów jakie go trapiły, dowodząc, że jeżeli nie życie pustelnicze, to cnota i wiara są w każdym jedyną drogą do szczęścia i do zbawienia.

  © salveregina.pl 2023