Który (Józef) wstawszy, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu. — Mat. 2, 14,

PRZYGOTOWANIE. — Najświętsza Rodzina, mieszkająca w Egipcie, jest najdoskonalszym wzorem rodziny chrześcijańskiej i domu zakonnego. Jakże były uporządkowane zajęcia tych Świętych Osób! Jak należycie dzielono czas na pracę i modlitwę! Józef pracą zarabiał na chleb dla siebie i rodziny; Marya troszczyła się głównie o Swego Syna, a Dziecię Jezus rozpoczynał już oddawać Rodzicom Swe maleńkie usługi. Rzućmy okiem na siebie. Jakże naśladujemy te wzniosłe przykłady?

I. — Pan Jezus, będąc Dziecięciem, obrał dla Siebie pobyt w Egipcie, aby tam wieść Życie twarde i wzgardzone. Według Św. Anzelma i innych pisarzy, Najświętsza Rodzina mieszkała w Heliopolis. Rozważajmy wraz ze Św. Bonawenturą, Życie, jakie Pan Jezus wiódł w Egipcie przez lat siedem, jak to było objawione Św. Marii Magdalenie de Pazzi. Najświętsza Rodzina zamieszkiwała tam dom bardzo ubogi, niewiele bowiem Św. Józef za jego wynajęcie mógł zapłacić; ubogie było posłanie, ubogie pożywienie; jednym słowem, ubogo Najświętsza Rodzina żyła w Egipcie; zaledwie z pracy rąk mogła się utrzymać, a żyła w kraju, gdzie była nieznana i wzgardzoną, pozbawiona krewnych i przyjaciół.

Najświętsza Rodzina żyła w wielkim ubóstwie, lecz jakże były uporządkowane czynności Osób, które ją składały! Najświętsze Dziecię nie usty, lecz sercem ustawicznie rozmawiało ze Swym Ojcem i wszystkie cierpienia, wszystkie chwile Swego Życia składało w Ofierze dla naszego zbawienia.— Marya w milczeniu patrzyła na Swe Dziecię ukochane, rozważała Miłość Pana Boga ku ludziom i Łaskę, jaka dostała się Jej w udziale, że została wybrana na Matkę Pana Jezusa. — Św. Józef również w milczeniu pracował, a spoglądając na Boże Dziecię, gorzał miłością i dziękował Mu, iż go obrało za Swego Opiekuna.

W tym domu Marya Boże Dziecię od piersi odłączyła; przedtem karmiła Je Swym mlekiem, teraz pokarm ręką Mu podawała. Trzymając Pana Jezusa na Łonie, łyżeczką wkładała w Jego Najświętsze Usteczka odrobiny chleba, rozmoczonego w wodzie. — W tym domu Marya uszyła pierwsze ubranko dla Swego Synaczka; z upływem czasu zaprzestała owijać Go w pieluszki, lecz ubierać Go poczęła. W tym domu Pan Jezus rozpoczął oddawać Rodzicom Swe maleńkie usługi, do jakich dziecko jest zdolne.

Odłączenie od piersi, ubranko, nieudolne kroki, pierwsze słowa, drobne usługi Boskiego Chłopięcia, jakże ranicie i rozpalacie serca tych, którzy kochają Pana Jezusa i zastanawiają się nad wami! Pan Bóg z lękiem poczyna chodzić i pada na ziemię! Bóg wymawia pierwsze słowa! Bóg — tak słaby, iż może spełniać zaledwie drobne posługi w domu. Bóg, Który nie może podnieść kawałka drzewa, o ile jego ciężar przewyższa siły chłopczyka! Wiaro Święta, oświeć nas, byśmy kochali tego Dobrego Pana, który z Miłości ku nam przyszedł do takiej nędzy.

II. — Opowiadają, iż gdy Pan Jezus przybył do Egiptu, wszystkie bałwany poprzewracały się w tym kraju. Prośmy Pana Boga, by serca nasze zapalił miłością ku Panu Jezusowi, w duszy bowiem, która kocha Pana Jezusa, upadają wszystkie bałwany ziemskich przywiązań.

Modlitwa:

O Najświętsze Dziecię, choć żyjesz w tym bałwochwalczym kraju biedne, zapoznane, wzgardzone, uznaję Cię za swego Boga i Zbawcę i dziękuję Ci za wszystkie upokorzenia i cierpienia, jakie z Miłości ku mnie poniosłeś w Egipcie. Przykładem Swego Życia uczysz mnie, Jezu, abym i ja żył jako pielgrzym na ziemi, pouczasz mnie bowiem, iż ma Ojczyzna nie ziemia, lecz Niebo; — przyszedłeś bowiem, aby przez Śmierć Swoją to Niebo dla mnie pozyskać. Ach, mój Jezu, byłem niewdzięczny dla Ciebie, gdyż mało o tym myślałem, co dla mnie uczyniłeś i wycierpiałeś. Gdy pomyślę, iż Ty, będąc Synem Bożym, żyłeś na ziemi w takich uciskach, w ubóstwie, zapoznaniu, czyż możliwe, bym starał się o uciechy i dobra ziemskie?

Ach! mój Drogi Odkupicielu, przyjmij mnie do Swego Towarzystwa; spraw, abym żył na ziemi zawsze zjednoczony z Tobą, a potem dopuszczony do Twego Wiekuistego Towarzystwa kochał Cię w Niebie. Użycz mi światła, pomnóż wiarę moją. Cóż warte dobra, przyjemności, godności, honory? Wszystko marność i szaleństwo! Jedynym bogactwem, dobrem jedynym to posiadanie Ciebie, Dobro Nieskończone. Szczęśliwy, kto Cię kocha. Kocham Cię, mój Jezu, i niczego nie szukam poza Tobą. Pragniesz, abym był Twoją własnością i ja Cię pragnę. Gdybym miał tysiąc królestw, wszystkich bym się wyrzekł, aby się Tobie podobać. Bóg mój i wszystko. Jeśli w przeszłości uganiałem się za marnościami i przyjemnościami tego świata, teraz brzydzę się nimi i żałuję za winy. Mój ukochany Zbawicielu, od dzisiaj Ty masz być jedynym mym zadowoleniem, miłością mą jedyną, jedynym Skarbem moim. Najświętsza Maryo, módl się za mną do Jezusa; proś Go, aby mnie wzbogacił w Swą Świętą Miłość i nic innego nie pragnę. Amen. (II, 380)

Zachęcamy:

1. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
2. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.

© salveregina.pl 2023