O nabożeństwie miesięcznym

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r. 

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. Chociaż Pan Bóg może karać dusze zmarłych, gdzie mu się podoba, za ich grzechy, jest jednak na to miejsce przeznaczone, nazwane właściwie Czyśćcem, gdzie zwykle te, które jeszcze nie oczyszczone, wstrzymane są wielkimi cierpieniami, nim do Nieba wpuszczonymi będą. Nazywają miejsce to przykrą niziną, studnią głęboką, morzem wzburzonym, ziemią nędzy i ciemności, blisko bardzo piekła i należącą po części do jego obrębu. Jakaż zgroza powstawać musi w umyśle naszym, kiedy wspomnimy tym ciężkim więzieniu, które Sprawiedliwość Niebieska otwartym dla nas trzyma, jakżeż więc silnym być powinno politowanie nasze dla dusz, które kary swe tam odbywają!

II. Ale jakież kary cierpią dusze w Czyśćcu? Ojcowie Święci i mędrcy odpowiadają zwykle, że są te same, co w piekle. “Nie ma różnicy, mówi Św. Tomasz, między męczarniami Czyśćca i piekła”.

“Jeden ogień, mówi Św. Augustyn, pożera słomę i czyści złoto”. “W tych samych płomieniach, dodaje Św. Grzegorz, potępiony znajduje śmierć, co sprawiedliwy oczyszczenie”. Otóż, jeżeli piekło jest karą najstraszniejszą, jako Gniew Boski dopuścił na stworzenia zbuntowane, wystawmy sobie, jaką jest boleść dusz w Czyśćcu, kiedy się czują otoczonymi i przejętymi tymże nieszczęsnym żywiołem, który sprawia tak straszną rozpacz potępionych.

III. Jedyna różnica między cierpieniami potępionych, a dusz w Czyśćcu będących, jest ta, iż pierwsze są wieczne; drugie czasowe. Potępiony wszedłszy raz do piekła, traci na zawsze nadzieję wyjścia z niego. Nie ma odpuszczenia i zbawienia dla tego, który ostatniej chwili nie korzystał ze zbawienia i Odkupienia przez Krew Przenajdroższą Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Dusze w Czyśćcu, będąc w Łasce Zbawiciela pewne są zbawienia wiecznego. Wyjdą one nieochybnie z Czyśćca, ale pierwej muszą opłacić do ostatniego grosza długi, które za życia popełniły wobec Sprawiedliwości Bożej. I kiedyś tejże zadosyćuczynią? Jedne wcześniej, drugie później, według rodzaju i ilości ich win, a Doktorowie Pisma Świętego nas uczą, iż niektóre nie wyjdą z tego bolesnego więzienia, aż przy Sądzie Ostatecznym. Ach jakże długie cierpienia! Ach, jakże grzechy wiele kosztują! Unikajmy ich starannie, a jeżeli w grzech wpadniemy, starajmy się odkupić go w tym życiu, aby po śmierci za nie nie płacić.

Przykład.

W rozmowach duchownych, które Św. Machaelis, biskup irlandzki, miewał często ze swymi uczniami, było raz mówionym o śmierci; wszyscy byli zapytani, gdzie i kiedy każdy z nich chciałby zakończyć dni swoje, gdyby kres życia jego był poza krajem. Zdania były różne, ten nazwał to miejsce, wskazywał taki a taki czas, tamten inne – kiedy przyszła kolej na Świętego i kiedy był o swe zdanie zapytany; wybrał między najsławniejszymi miejscami świata manoster Chairvaux, gdzie jaśniała podówczas reguła najczystsza i miłość bliźnich największa; co do czasu, naznaczył dzień zaduszny, dla korzystania z mnogości modlitw za umarłych, w dniu tym i miejscu tym świętym odmówionych. I nie omylił się w żądaniu swoim; wkrótce bowiem potem wypadła mu podróż, gdyż chciał się ukorzyć przed Ojcem Świętym Eugeniuszem III, zachorował mocno przybywszy do Chairvaux i poznał, że koniec życia jego był bliskim, wzniósłszy zatem oczy ku Niebu, z wdzięcznością zawołał z Psalmistą: “To jest miejsce wiecznego mego odpoczynku, wybrałem je, będę w nim mieszkał” „Haec requies mea in saeculum saeculi, hic habitabo, quoniam elegi eam” (Ps 132, 14). I rzeczywiście, drugiego listopada rano, gorączka i pragnienie miłości chrześcijańskiej tak się wzmogły, iż pękły więzy życia, a duch jego wyszedłszy z więzienia w towarzystwie modlitw mnichów i wiernych, otoczony mnóstwem dusz, które uwolnione były z Czyśćca jego modlitwami, stanął przed Sędzią swym Jezusem Chrystusem dla otrzymania korony, na jaką przez swe cnoty zasłużył.

MODLITWY.

W tym dniu świętym, kiedy każdy Chrześcijanin wspomina umarłych mu miłych, nie zapominajmy o naszych i uczyńmy ich szczęśliwymi przez naszą pobożną litość nad nimi.

Odmówmy na intencję wiernych zmarłych 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Marya i Wieczny odpoczynek ku pamięci Męki Pańskiej i prośmy Boga Wszechmocnego, aby się zlitował nad ich duszami, przez rozlaną Krew Boskiego Syna Jego i odmówmy 5 razy modlitwę:

Litości, o Ojcze Przedwieczny, przez Przenajdroższą Krew Jezusa Chrystusa, zmiłuj się nad nimi.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

MODLITWA NA ZADOSYĆUCZYNIENIE.

Mortuo non prohibeas gratiam (Eccl. 7, 37).

Módlmy się w dniu tym za umarłych. W Dzień Zaduszny zakonnicy Reguły Św. Teresy mają zwyczaj zbierania się w kaplicy po nabożeństwie i czynią ofiary za umarłych, każdy ofiaruje za nie albo surową pokutę, albo pacierze, jałmużny, odpusty, Msze, nabożeństwa, odwiedzanie kościołów i szpitali, tak, iż zbiera się duża liczba modlitw za dusze czyśćcowe. Ponieważ Kościół obchodzi dziś pamiątkę umarłych, naśladujmy więc ten zwyczaj i niech każdy z nas wybierze jakiś uczynek pobożny – uczyńmy obietnice zmarłym odbyć go na ich intencję – uczyńmy tę obietnicę przed Panem Bogiem i dotrzymajmy jej.

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes (1 P 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 129 “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych 

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

O Boże mój, zawołam ze Świętym Bernardem, więc to jest prawdą, że wszystkie wykroczenia, o które nie dbam teraz, które uniewinniam z takim pobłażaniem sobie, które prawie przed Tobą ukrywam i zaniedbuję wyznać przy Spowiedzi Świętej, będą srodze karane ogniem wznieconym przez Sprawiedliwość Twoją dla onych zagłady. Ach! Panie, dajże mi teraz łez potoki. Niech płyną niby dwa źródła z oczu moich dla oczyszczenia mnie z występków popełnionych, i uchronienia od strasznego ognia Twej kary!

Postanowienie. — Unikać grzechów nawet powszednich i niedoskonałości, do których tak jesteśmy skłonni.

Wiązanka duchowna. — Ten sam ogień pali potępieńców w piekle i sprawiedliwych w Czyśćcu. (Św. Tomasz z Akwinu, sum. teologiczna, in 4. dist. 21. qu. 3).

PRZYKŁAD.

Palec w ogniu.

Pobożny jeden zakonnik z kongregacji braci poświęconych czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Panny Maryi, który przebywał czas długi w przyjaznej zażyłości i pod kierownictwem prałata Mazenod, zachował z nauk swego duchownego ojca praktykę, której pozostał wiernym aż do ostatniej chwili swego życia; to jest rozmyślanie w modlitwie o ogniu czyścowym. Mianowany przełożonym wielkiego seminarium marsylijskiego tenże szanowny ojciec Albini, nie przestawał nauczać młodych seminarzystów pożytecznej i uświęcającej praktyki. Pewnego razu jeden z najprzywiązańszych do niego uczniów zobaczył go trzymającego dość długo palec nad lampą. Ból wyrywał mu lekkie wykrzyki, które odważnie starał się wstrzymywać, mówiąc sobie prostodusznie: „jakżeś nieszczęsny! nie możesz znieść ognia lampy, a mniemasz, że zniesiesz ogień czyścowy“. Ojciec Albini umarł uważany za błogosławionego, zostawiając swym braciom zakonnym najpiękniejszy i najtkliwszy przykład zadziwiającej wierności w spełnianiu wszystkich obowiązków życia zakonnego.

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.