LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 6

O nabożeństwie miesięcznym

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r. 

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. Dusze czyścowe, zwyciężywszy za życia piekielnego nieprzyjaciela, nie mogą wpaść po śmierci w ręce jego, gdyż byłoby to niesprawiedliwością. Jeżeli Pan Bóg pozwala, aby sprawiedliwi nawet za życia byli kuszeni i męczeni przez złego ducha, nie pozwala na to po śmierci, bo to życie jest życiem walki i próby, kiedy drugie jest ich kresem i nagrodą. Otóż Pan Bóg Sam, Który Tchnieniem Swoim utrzymuje i zapala ogień czyścowy, w którym są karani i oczyszczani Wybrańcy Łaski, chociaż ich czule kocha, dopuszcza na nich skutki najsroższe Sprawiedliwości Swojej. Jakżebyśmy śmieli skarżyć się, kiedy od czasu do czasu Pan Bóg nas cierpieniami nawiedza.

II. Jeden z Proroków powiada: że Bóg jest w ogniu i że tak, jak mistrz sztuki roztapia i oczyszcza złoto i srebro w probierzu, ażeby potem spłynęły razem w formę i wyszło z tego arcydzieło sztuki, tak Pan Bóg oczyszcza dzieci z Levi w płomieniach więzienia zapalonego, ażeby ich godnymi Siebie uczynić. Porównuje Go jeszcze do zręcznego rzeźbiarza, który ciągle dłutem marmur obrabia, i podwaja ciągle swą usilną pracę, dopóki nie odda wiernego obrazu przedmiotu nad którym pracuje. Tak Pan Bóg, powiada, utrzymuje razy Swej Sprawiedliwości nieubłaganej nad tymi dusza stroskanymi, dopóki nie wypiętnuje na nich Obrazu Swej Boskiej doskonałości, która by je uczyniła godnymi Chwały Wiecznej w Niebie, bo bez tego skutku zasług i bez doskonałości dostatecznej nie wchodzi się do Nieba. A cóż robimy, abyśmy się stali godnymi tego szczęścia?

III. Nie być męczonym przez szatanów w Czyśćcu, jest to dla dusz rodzaj wybrania i Łaski, ale czują one silniej te uderzenia, kiedy są pewne, iż to Pan Bóg ich karze – Pan Bóg, Który jest Miłością Samą. Panie! wołają one, dziękujemy Ci za Miłosierdzie, iż nas uwalniasz od szponów szatana. Ale, jakże bolesnym jest dla nas widzieć na Twej Twarzy srogość Sędziego, a nie uśmiech Ojca, i odbierać z Rąk Twoich kary tak srogie! Miłosierdzie przemieniło się w Sprawiedliwość i czujemy tylko wyrazy Sprawiedliwego Gniewu Twego! O Ojcze, o Sędzio! zmiłuj się nad tymi, którzy Cię kochają i pragną.

Przykład.

W klasztorze braci Franciszkanów w Paryżu, umarł duchowny jeden nazywany Anielskim, z powodu jego życia anielskiego; doktor teologii, który był jego powiernikiem, myśląc, że wysoka doskonałość jego żywota, wprowadziła go wprost do Nieba, przetóż zaniechał odmówienia za jego duszę trzech Mszy, które każdy ksiądz winien odprawić za dusze zmarłego brata. Ale, jakże niepewne są sądy ludzkie! Ów zakonnik, za tak doskonałego miany, poszedł do Czyśćca, gdzie nie będąc wspierany modlitwami przyjaciela, których od niego wyczekiwał, ukazał mu się jednej nocy i wymawiał zapomnienie z największą boleścią. Doktor teologii, zdziwiony tłumaczył się, iż nie przypuszczał, aby doskonałość tak wielka potrzebowała pokutować w Czyśćcu. “Ach, rzekła dusza, nikt nie rozumie srogości Sądów Boskich, ani surowości kar. Niebo nawet jest dosyć czyste w Jego oczach, widzi wady w najczystszych duchach i ściga każdą plamkę ze srogą sprawiedliwością, używając całej potęgi dla oczyszczenia dusz w najżywszym ogniu i uczynienia ich godnymi Nieba”. Zabolały zakonnika te słowa, żałował on swego niedbalstwa, odprawił 3 Msze przez 3 dni z największą gorącością za tę duszę i wydobył ją z Czyśćca. Lecz jeśli lekcja ta była zbawienną dla umarłego, była on skuteczniejszą o wiele dla Doktora, który odtąd pracował szczerze nad uświętobliwieniem się, i z tłumacza znakomitego Świętych Tajemnic, stał się przykładem żywym doskonałości chrześcijańskiej. Niech nauka ta prowadzi nas do świętości i wzywa nas do pełnienia ścisłego powinności naszych.

(Fr. Maurus ab Ulisip. in Chron. min. p. 2. 6. VI. cap. 7)

MODLITWY.

Odmówmy na intencję wiernych zmarłych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Przenajświętszej Krwi Jezusa Chrystusa. Prośmy Boga Przedwiecznego, aby się zlitował nad ich duszami przez Świętą Krew rozlaną Boskiego Syna i odmówmy 5 razy gorącą modlitewkę:

Miłosierdzia dla nich, Boże mocy! przez Przenajświętszą Krew Jezusa Chrystusa, zmiłuj się nad nimi.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

MODLITWA NA ZADOSYĆUCZYNIENIE.

Wolą Bożą jest, aby długi dusz zmarłych wypłacały się przebaczeniem naszym win osobom, które nas otaczały.

Bogata wdowa w Bolonii, której syn był zabitym przez cudzoziemca, i której się udało pochwycić zbrodniarza, nie dosyć, że go nie oddała do sądu sprawiedliwości, lecz go wzięła w protekcję i uczyniła dziedzicem dóbr swoich w miejsce zabitego dziecka swego. Czyn ten piękny, pełen wzniosłego serca, tak się podobał Panu Bogu, iż niezwłocznie uwolnił duszę jej syna z Czyśćca, który idąc do Nieba, ukazał się bogobojnej matce swej w całej radości i niebiańskiej Chwale. Sprawiedliwość Boska jest nieugiętą, lecz zawsze jest i wspaniałą. Jeżeli chcemy, aby winy duszom w Czyśćcu darował i wprowadził je do mieszkania Wiekuistego Szczęścia, zacznijmy od darowania win nieprzyjaciołom naszym i przyciągnijmy ich do siebie. Miłość za miłość, przebaczenie za przebaczenie Pan Bóg nam odda. Dzisiejsze nasze nabożeństwo niech nam służy do pogodzenia się z nieprzyjaciółmi, jeżeli ich mamy, na intencję dusz czyścowych. (icius Erytheus).

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes (1 P 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 129 “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych 

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Pomnaża jeszcze boleść tych wyrzutów sumienia myśl o dobrach onych fałszywych, doczesnych, a często niegodziwych, które przekładane były nad dobra czyste, gruntowne i wieczne. — Trzebaż więc o duszo moja, żebyś za jedno nie wyrzekła się choćby czasowo tylko stopni Chwały; tracisz bez pewności odzyskania, a narażasz się lekkomyślnie na jęczenie przez lata długie w płomieniach czyścowych; wówczas, gdy teraz mogłabyś z łatwością nabyć praw tyle do prędszej szczęśliwości!

Postanowienie. — Rozmyślać często o bolesnym oczekiwaniu dusz czyścowych, aby się zachęcić do wnijścia na drogę doskonałości.

Wiązanka duchowna. — Zobacz, jak ci jest ciężko i gorzko, żeś opuścił Pana, twego Boga. (Izajasz).

PRZYKŁAD. Dań zmarłym.

W klasztorze Świętej Katarzyny w Neapolu był zachowywanym pobożny zwyczaj kończenia dnia odmówieniem w dormitojum nieszporów za dusze zmarłych. Otóż raz zakonnice, spędziwszy dzień cały pilnie zajęte pracą do ostatniej godziny, poszły spać nie spłaciwszy zmarłym zwykłej im dani w modlitwie. Kiedy już usnęły, aniołowie w ilości równej liczbie zakonnic, okazali się w dormitorjum, i stanąwszy podwójnym rzędem śpiewali niebieską melodią nabożeństwo opuszczone. Jedna z sióstr tylko czuwająca w tej godzinie, wielebna Paula Świętej Teresy, sądząc, iż słyszy śpiew sióstr wyszła prędko ze swej celi, aby się z nimi połączyć. Ale jakież było jej zdziwienie, gdy ujrzała niebieskie duchy śpiewające nieszpory za zmarłych, ażeby dusze czyścowe nie były pozbawiono zbawiennych środków ratunku przywiązanych do tego nabożeństwa. Odtąd ta Sługa Boża uczuła w sobie zwiększającą się gorliwość w modlitwach na dań zmarłym, i kiedy opowiedziała towarzyszkom o widzianym cudzie, postanowiły wszystkie, żeby nigdy nie opuszczać z własnej winy tego nabożeństwa. (Życie Błogosławionej Pauli).

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.