Św. Justyn, filozof.

 

17 Kwietnia.

Św. Justyn, filozof.

 

 

 

 

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

 

 

Rodem był z Napluzy (po żydowsku Sichem) w Palestynie, a od młodości w naukach wszelakich rozmiłowany. Jako mąż dojrzały uczył się wymowy, a w końcu filozofii u rozmaitych mistrzów, ale żaden go nie zadowolił, żaden nie dał mu jasnej nauki o Panu Bogu, duszy i życiu przyszłym. Czuł w duszy rozterkę, nie znalazł prawdy, więc był nieszczęśliwym. Raz przechadzając się nad morzem, spotkał nieznajomego człowieka, z którym wdał się w rozmowę filozoficzną. Ten w sposób jasny począł mu opowiadać o Panu Bogu, że się Justyn aż zdziwił. Skoro u filozofów prawdy nie znalazł, gdzież jej miał szukać? Powiedział mu nieznajomy, aby czytał Pismo Święte, a o wytłumaczenie miejsc trudnych niech się uda do kapłanów. Zrobił tak Justyn, wnet przejrzał i znalazł uspokojenie duszy. Ochrzcił się, został gorliwym Chrześcijaninem, i wielkie przysługi oddał Kościołowi Katolickiemu. Filozofom łacińskim i greckim wykazywał błędność ich nauk w dysputach publicznych i pismach, i wielu z nich nawrócił. Dla cesarza Antoniusza i senatu napisał księgę, w której wykazywał, że Chrześcijanie nie są wrogami państwa, i powinni mieć taką wolność wyznawania swej Wiary, jaką mają rozmaici sekciarze. Przekonał tym pismem cesarza, który zakazał starostom prześladowania Chrześcijan dla Religii, chyba, że zbrodnię jakąś popełnią. – Żydom wykazywał spełnienie proroctw na Chrystusie Panu, i przewrotność, że fałszują miejsca w Biblii, które im są niewygodne, aby tylko utrzymać się przy swym uporze, i nie nawrócić się szczerze ze serca. W Rzymie był filozof Krescencjusz, człowiek przewrotny i cynik, który potwarze i oszczerstwa rzucał na Chrześcijan. Justyn całe życie zamiłowany w prawdzie i uczciwości, wykazywał mu jego kłamstwa, czym go wobec słuchaczy upokarzał. Bo skoro nauki chrześcijańskiej nie znał, ani ją badał, dlaczego powtarzał za żydami kłamliwe przeciw niej zarzuty?! – Postanowił Krescencjusz zemścić się na Justynie, i oskarżył go przed starostą, że nie jest filozofem, ale Chrześcijaninem, a więc wrogiem państwa. Pojmano więc Justyna, i zmuszano mękami do odstąpienia Chrystusa Pana; gdy jednak uczynić tego nie chciał, zamordowano okrutnie, około 167 roku, za panowania cesarza Marka Aureliusza.

 

 

 

Punkty do rozmyślania.

Oskarżali żydzi Chrześcijan, że dzieci zabijają i podczas Mszy Świętej spożywają ich ciało i krew. Przeciw tym kłamstwom tak pisze Justyn: Podczas Mszy Świętej spożywamy nie mięso ludzkie, ale Eucharystię. to jest, chleb i wino, które słowem Zbawiciela poświęcone, staje się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa. Mówią Apostołowie, że tak im czynić nakazał Chrystus Pan, Który wziąwszy chleb, błogosławił go mówiąc: „To jest Ciało Moje”; a wziąwszy kielich, rzekł: „To jest Krew Moja, to czyńcie na Moją pamiątkę”.

Z tych słów widzimy, że w pierwszych wiekach Chrześcijaństwa taką była nauka o Eucharystii, jak i dzisiaj.

 

 

Modlitwa.

Boże! Któryś tak umiłował świat, żeś nam Syna Jednorodzonego dał, aby wszelki, kto wierzy Weń nie zginął, ale miał żywot wieczny, za wstawieniem się Św. Justyna filozofa, użycz nam tej Łaski, abyśmy Wiarę naszą otwarcie wyznawali, i uczynkami Ją stwierdzali. Amen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024