Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM I.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
PONIEDZIAŁEK
Dziecię Jezus przyjmuje na się ciężar wszystkich grzechów ludzkich.
„Sprawiedliwy Sługa mój usprawiedliwi wielu i nieprawości ich poniesie” ( Iz. 53, 11).
PRZYGOTOWANIE. — Pan Jezus nie tylko przyjął postać grzesznika, lecz obciążył się również wszystkimi grzechami ludzkimi, aby zadośćuczynić za nie, jakby za swoje własne. — Już od pierwszej chwili swego wcielenia widział poszczególne grzechy każdego z nas i ten widok większą boleścią napełniał Jego Duszę, niż ukrzyżowanie i śmierć zadały katuszy Jego Ciału. — A my, jak żeśmy się wywdzięczyli za miłość, jaką nam okazał ten Boski Zbawiciel?
I. — Rozważ, jak Słowo Boże, stając się człowiekiem, nie tylko przyjęło postać grzesznika, lecz również ciężar wszystkich grzechów ludzkich, aby za nie zadośćuczynić, jakby za swoje własne. Nieprawości ich on poniesie. Korneliusz a Lapide dodaje: „jakby sam je popełnił”. Pomyślmy, w jakim ucisku, w jakiej Boleści było pogrążone Serce Dzieciątka Jezus — czuło Ono bowiem na Sobie ciężar grzechów całego świata i widziało, że Sprawiedliwość Boża domaga się, by Jej zadośćuczyniło w sposób najdoskonalszy. Dziecię Jezus dzięki Boskiemu Światłu, jakie Mu towarzyszyło, znało złość każdego grzechu; znało bez porównania lepiej, niż wszyscy ludzie i Aniołowie bezgraniczną Dobroć Swego Ojca i jak nieskończenie On zasługuje, by Go szanowano i kochano. Boże Dziecię widziało również przed sobą niezmierzony szereg grzechów, jakie mieli jeszcze w przyszłości popełnić ludzie, za których miało cierpieć i umrzeć.
Pan Bóg pewnego razu objawił Św. Katarzynie Genueńskiej brzydotę jednego tylko grzechu powszedniego, a ten widok tak Świętą przeraził i taką przejął boleścią, iż padła zemdlona na ziemię.
Cóż się więc dopiero musiało dziać w Sercu Dziecięcia Jezus, które zaledwie tylko Żyć poczęło, ujrzało przed Sobą nieprzeliczone mnóstwo zbrodni ludzkich, za które miało zadośćuczynić! Znało Ono już wtedy wszystkie grzechy każdego z nas.
Kardynał Hugo, mówiąc o tym, tak się wyraża: „Kaci, krzyżując Pana Jezusa, zadawali Mu ból zewnętrzny, my zaś grzesząc, wewnętrzne zadawaliśmy Mu cierpienia”. Toteż Pan Jezus więcej cierpiał na duszy, na widok każdego naszego grzechu, niż bolał na ciele, konając na krzyżu. Jakżeż więc ten odwdzięczył się Boskiemu Zbawcy za Jego Miłość, kto sobie przypomina, że obraził Go grzechem śmiertelnym.
II. — Gdy się sumiennie nad naszym życiem zastanowimy, zdajemy sobie z tego sprawę, że należymy do liczby tych grzeszników, za których Pan Jezus tak wiele wycierpiał. Zgnębieni świadomością swej winy, jedynie w pamięci na zasługi naszego najukochańszego Odkupiciela i w ufności ku Niemu możemy znaleźć otuchę.
Modlitwa:
Jezu mój ukochany, nie zasługuję na Łaski, lecz dla zasług tego cierpienia, jakie Ci sprawił widok mych grzechów, dla Zasług tej Ofiary, jaką złożyłeś Panu Bogu, przyjmując na Się obowiązek zadośćuczynienia za me grzechy Sprawiedliwości Bożej, przez wszystkie te Zasługi proszę Cię o część tego światła, jakim wówczas poznawałeś złość grzechu, — o część tego wstrętu, z jakim wtedy do grzechu się odnosiłeś. — Czyż to nie prawda, mój ukochany Zbawco, iż już od Twego Dziecięctwa przez całe Życie Twoje byłem katem Twego serca, katem najokrutniejszym z tych, którzy Cię krzyżowali? Czyż nie odnawiałem i nie pomnażałem Twych cierpień, ilekroć ponownie Cię obrażałem? Panie, Tyś umarł, aby mnie zbawić, lecz Śmierć Twoja nie wystarczy mi do zbawienia, jeśli ze swej strony nie będę nienawidził zniewag, jakie Ci wyrządziłem, jeżeli za nie szczerze nie będę żałować. Tę skruchę od Ciebie mogę otrzymać. Dajesz ją każdemu, kto o nią Cię prosi. Proszę Cię więc przez Zasługi tych wszystkich cierpień, jakie poniosłeś na ziemi — udziel mi Łaski żalu za grzechy — żalu, który by odpowiadał złości grzechu. Dopomóż mi, Panie, do aktu skruchy, który wzbudzić zamierzam.
Ojcze Przedwieczny, Dobro Najwyższe i Nieskończone, ja nędzny robak odważyłem się nie oddać Ci czci należnej i wzgardzić Łaską Twoją; brzydzę się z całego serca zniewagami, jakie Ci wyrządziłem, i szczerze ich nienawidzę; żałuję serdecznie za swe winy nie tyle z powodu, iż na piekło zasłużyłem, jak raczej, że obraziłem Ciebie, Dobro Nieskończone. Dla Zasług Pana Jezusa spodziewam się otrzymać Łaskę miłowania Ciebie. Kocham Cię, Boże, godny Miłości Nieskończonej, i zawsze chcę powtarzać: kocham Cię, kocham Cię, kocham Cię. — Św. Katarzyna Genueńska, którą tak umiłowałeś, klęcząc u stóp Krzyża, mówiła do Ciebie: „Panie mój, już dość grzechów, nie będę więcej grzeszyć, tak i ja, u Nóg Twych pozostając, z temiż słowy zwracam się do Ciebie. — Nie zasługujesz, mój Jezu, na zniewagi, lecz na to, abyś jedynie był kochany. Mój Odkupicielu, użycz mi Pomocy. Maryo, udziel mi Swego wsparcia; o to tylko Cię proszę, abym przez resztę życia, jakie mi jeszcze pozostaje, kochał Pana Boga. Amen.
Zachęcamy do uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu
Zachęcamy także do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP.
© salveregina.pl 2022