Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

UWAGA!

W czwartki Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Jutro w piątek w Wielkim Poście obowiązuje POST ŚCISŁY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obcią­żeni, a Ja was ochłodzę. — Mat. 11, 28.

PRZYGOTOWANIE. — Na tej ziemi nie wszy­scy poddani mogą rozmawiać z królem. Ubodzy co najwyżej mogą się spodziewać, iż zdołają się z królem porozumieć za pośrednictwem trzeciej osoby. Nie tak się jednak ma sprawa z Królem Nie­bios, Który jest w Przenajświętszym Sakramencie. Starajmy się więc często być u Niego na posłuchaniu i przed­stawiać Mu swe potrzeby. Prośmy Go przede wszystkim, aby oderwał nasze serce od przywiązania do rzeczy ziemskich i napełnił je Swą Świętą Mi­łością.

I. — Na tej ziemi, jak mówi Św. Teresa, nie wszyscy poddani mogę rozmawiać z królem. Ubodzy co najwyżej mogą się spodziewać, iż zdołają się z nim porozumieć za pośrednictwem trzeciej osoby. Aby jednak rozmawiać z Tobą, Królu Nieba, nie potrzeba pośredników; każdy, kto chce, znaj­duje Cię w Przenajświętszym Sakramencie i może z Tobą rozmawiać do woli z całą swobodą. I jak taż Świę­ta powiedziała, Pan Jezus w Tym Sakramencie ukrył Swój Majestat pod osłoną Chleba, aby wzmocnić naszą ufność i skłonić nas, byśmy bez jakiejkol­wiek bojaźni zbliżali się do Niego.

Zdaje się, że Pan Jezus z Ołtarza woła nieustan­nie: Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę. Pójdźcie, mówi, ubodzy, chorzy, strapieni, sprawiedliwi i grzesznicy; we mnie znajdziecie ulgę we wszystkich waszych uciskach i cierpieniach. Pan Jezus pragnie pocieszać każdego, kto do Niego się ucieka. Dnie i noce przebywa na Ołtarzach, aby Go wszyscy mogli znaleźć i aby wszystkim mógł Łask udzielać. Dlatego Święci tak sobie upodobali w przebywaniu przed Przenajświętszym Sakra­mentem, iż dnie i noce chwilami im się zdawały. Hrabina Feria, zostawszy klaryską, nigdy nie mo­gła się nasycić przebywaniem przed tabernaku­lum; gdy ją pewnego razu zapytano, co by tak dłu­go robiła przed Przenajświętszym Sakramentem, odrzekła, iż chciałaby przed Tabernakulum pozostawać przez całą wieczność. Św. Jan Franciszek Regis po spędzeniu całego dnia na spowiadaniu i głosze­niu kazań, śpieszył na noc do kościoła; jeśli zaś ten był zamknięty, pozostawał przed bramą, na zimnie i wietrze, aby przynajmniej z daleka towa­rzyszyć swemu ukochanemu Panu. Św. Filip Nerreusz na widok Przenajświętszego Sakramentu wołał: Oto mi­łość moja, oto cała miłość moja! — Gdyby Pan Jezus był jedynym przedmiotem i naszej miłości, dnie i noce spędzone w Jego Obecności zdawałyby się nam chwilami.

II. — We wszystkich swych potrzebach, jako to: zasięgając lub udzielając rady, w niebezpieczeń­stwach, przeciwnościach, chorobach i pokusach, szczególniej zaś w pokusach przeciw czystości, uciekaj się zawsze do Pana Jezusa Utajonego w Hostii; jeśli nie możesz udać się przed Tabernakulum, to przynajmniej w duchu to uczyń, a skoro się tam znajdujesz, powtarzaj wraz ze Św. Filipem Nerreuszem: Oto miłość moja! Oto cała miłość moja!

Modlitwa.

Tak, mój ukochany Odkupicielu, Ciebie tylko chcę kochać; Ciebie chcę miłować, jedyna miłości mej duszy. Jakiż żal mnie ogarnia, skoro pomyślę, iż w przeszłości bardziej niż Ciebie kochałem stwo­rzenia i przyjemności, że odwracałem się od Cie­bie, dobro nieskończone. Ty jednak, ponieważ nie chciałeś mej zguby, znosiłeś mnie tak cierpliwie i zamiast mnie karać, zraniłeś me serce tylu strza­łami miłości, iż nie mogłem już się oprzeć Twej Dobroci i oddałem się Tobie. Widzę, iż chcesz, bym całkowicie należał do Ciebie. Ponieważ zaś chcesz tego, racz to uczynić.

Oderwij mnie od wszelkich ziemskich przywiązań i ode mnie samego, i spraw, abym Ciebie tylko szukał, myślał tylko o Tobie, o Tobie tylko mówił, Ciebie tylko pragnął, za niczym nie tęsknił, jak tylko za tym, by Cię kochać, żyć i umierać dla Ciebie. O miłości mego Jezusa, przybądź, weź w posiadanie całe me serce i usuń z niego wszel­kie przywiązania, które nie są dla Boga. Kocham Cię, mój Jezu Eucharystyczny, kocham Cię, moje Życie, mój Skarbie, moja Miłości, moje Wszystko.

Maryo, Nadziejo moja, módl się za mną i spraw, bym całkowicie należał do Jezusa. Amen. (II, 402)

© salveregina.pl 2023